در چند دهه اخیر، در چارچوب "گردشگری معماری" بر شتاب بازدید از بناهای تاریخی افزوده شده و دامنه ی این نوع سفر، توسعه یافته است. در چنین بستری از توسعه، در بسیاری از کشورها، پیشگامان گردشگری، بناها، شهرها و کشورهای دست نخورده را برای برآورده کردن اهداف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و پژوهشی خود، مورد بازبینی قرار داده اند، در ایران اما، به رغم دیرسال بودن این نوع سفر، هم آمیزی بناهای تاریخی و گردشگری با مفهوم امروزین، بسیار جدید و جوان است. 

در واقع با حفاظت و بهره برداری از بناهای تاریخی می توان دست کم به سه هدف مهم دست یافت:

1. اعتلای کیفیت محیط زندگی 

2. تقویت هویت فضایی و اجتماعی

3. ایجاد منبعی تمام نشدنی برای تولید درآمدهای اقتصادی