نواحی شرقی و مرکزی ایران برای پروانه‌نگری
ناحیه شرقی و مرکزی ایران برای مشاهده پروانه‌ها یکی از مناطق پراهمیت پروانه‌نگری ایران است.
این ناحیه شامل رشته کوه‌های شرقی، مرکزی (کرکس، مارشنان، شیرکوه) و کوه‌های کرمان و لاله زار، جوپار، هزار و تفتان و نربان است. رشته کوه‌های منفرد بسیاری با ارتفاع بیش از ٢٥٠٠ متر در ناحیه شرقی و مرکزی ایران وجود دارند که هر یک به دلیل قرار گرفتن در میان دشت‌های سوزان وسیع لوت و کویر همچون واحه‌هایی خوش آب و هوا، پناهگاه بسیاری از موجودات زنده از جمله حشرات شده‌اند.
زمستان‌های مناطق شرقی و مرکزی بسیار سرد و بارش در ارتفاعات به صورت برف است که تا انتهای تابستان به صورت برفچال‌های بزرگی بر فراز قلل به چشم می‌خورد و با‌لعکس تابستان‌های گرم و خشک این نواحی عرصه زندگی را بر موجودات زنده آن تنگ می‌کند، لذا جانوران و گیاهان با پناه بردن به مناطق کوهستانی مرتفع که به صورت جزایری منفرد در میان دشت وسیع به نظر می‌آیند به حیات خود ادامه داده و در این راه بسیاری از گونه‌ها به صورت اندمیک و خاص منطقه درآمده‌اند. با توجه به ایزوله بودن این مناطق و عدم ارتباط با رشته کوه‌های دیگر کشور، بسیاری از گونه‌ها با وجود تنوع نسبتاً اندک تبدیل به گونه‌های اندمیک شده و بر ارزش زیست محیطی مناطق افزوده‌اند.
کوه‌های کرکس، مارشنان و شیرکوه به دلیل واقع شدن در بین نواحی داخلی فلات ایران و رشته کوه‌های زاگرس (منطقه غرب ایران برای مشاهده پروانه‌ها) به مانند پلی ارتباطی میان گونه‌های پروانه‌ها در منطقه عمل می‌کنند و خود نیز صاحب بسیاری از گونه‌های اندمیک و جالب جانوران هستند.
مهمترین نواحی شرقی و مرکزی ایران برای دیدن پروانه‌های ایران (زیستگاه‌های پروانه‌ها در ایران) عبارتند از:
-
منطقه کرکس و مارشنان از اوایل اردیبهشت تا اواخر تیرماه و ارتفاعات بین 1,400 تا 3,500 متر
- منطقه شیرکوه از اوایل اردیبهشت تا اواخر تیرماه و ارتفاعات بین 1,600 تا 4,000 متر
- کوه‌های استان کرمان از اوایل اردیبهشت تا اواخر تیرماه و ارتفاعات بین 1,400 تا 4,000 متر
- کوه تفتان از اوایل اردیبهشت تا اواخر خرداد ماه و ارتفاعات بین 1,600 تا 2,500 متر
- رشته کوه‌های شرقی بیرجند از اوایل اردیبهشت تا اواخر خرداد ماه و ارتفاعات بین 1,400 تا 2,500 متر
تصاویر زیر برخی از گونه‌های پروانه‌های شرقی و مرکزی ایران را نمایش می‌دهد:
دریافت مشاوره تخصصی رایگان