صدا و آواز در پرندگان
در ترجمه‌های صورت گرفته به زبان فارسی گاهی واژه صدا (Call) و آواز (Song) اشتباه ترجمه می‌شوند. صدای پرنده ها را می‌توان در سراسر سال شنید؛ اما آواز به طور نرمال فقط در فصل زادآوری قابل شنیدن است. صدا دارای انواع متفاوتی است به طور مثال صدای جوجه‌گی، صدای استرس و ... . آواز نیز ممکن است انواع مختلفی داشته باشد و معمولاً نابالغ‌ها آوازی ناموزون دارند، اما بالغ‌ها آوازی کامل خواهند داشت. غالب پرنده‌ها هم صدا دارند و هم آواز، اما در برخی گونه‌ها مانند لک‌لک سفید ممکن است آواز وجود نداشته باشد.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان دوره راهنمایان طبیعتگردی
سرودن آواز برای جفت پرندگان در دنیای پرندگان بسیار اهمیت دارد. آواز مختص به پرنده نر است و برای هر گونه، مثل اثر انگشت در انسانها منحصر به فرد است. این نکته علاوه بر افزودن بر جذابیت دنیای پرنده‌نگری، به شناسایی پرندگان نیز کمک شایانی می‌کند. بسیاری از گونه‌های مشابه وجود دارند که امکان تمایز آنها از روی نشانه‌های ظاهری بسیار دشوار بوده، اما شناسایی آنها از روی نوع آواز کاری بسیار ساده و مطمئن است.
آواز خواندن پرنده‌ها در طبیعت دو دلیل اصلی دارد: جلب جفت و تعیین قلمرو. این بدان مفهوم است که پرنده در هنگام آواز خواندن علاوه بر نشان دادن هنر خود به جنس مخالف، هشداری نیز به سایر نرها ارسال می‌کند که وارد قلمرو او نشوند.
در برخی جغدها آواز شبیه هو زدن است که مردم آن را نشانه شومی و خبر بد می‌دانند. در حالی که آواز این پرنده نیز مانند سایر پرندگان برای جلب جفت و تعیین قلمرو بوده و هیچ ارتباطی به خوشبختی یا بدبختی انسانها ندارد.