مسافت پروازی و ارتفاع پرواز در مهاجرت
در بین همه موجوداتی که به شکلی مهاجرت میکنند، پرندگان مسلماً قهرمان مهاجرت هستند. در هیچ یک از جاندارانی که مهاجرت بخشی از زندگی آنها محسوب می شود، چنین جابه‌جایی در تعداد گونه، وسعت و مسافت پروازی دیده نمی‌شود.
طولانی‌ترین مسیر مهاجرت متعلق به پرنده‌ای است به نام پرستوی دریایی قطبی. این پرنده قهرمان پرواز بوده و هر ساله مسافتی حدود ۲۴ هزار کیلومتر از قطب شمال تا قطب جنوب را طی میکند. بی‌شک رکورددار بیشترین زمان پرواز پیوسته، بادخورک‌ها هستند. آنها ممکن است چند ماه در آسمان در حال پرواز باشند و جایی فرود نیایند. آنها در حال پرواز استراحت میکنند، غذا می‌خورند، آب می،خورند و حتی جفت‌گیری آنها در هوا انجام می‌شود.
گیلانشاه حنایی را می‌توان رکورددار بیشترین مسیر طی شده به صورت پیوسته و بدون استراحت بر روی کره زمین دانست. در سال ۲۰۰۷ میلادی توسط ردیابهای ماهواره‌ای مشخص شد که این پرنده مسافتی در حدود ۱۱ هزار و ۲۶ کیلومتر را از نیوزلند تا دریای زرد در چین طی کرده است. این مسیر حدود ۹ روز به طول انجامید و جالب‌تر اینکه هیچ جایی در مسیر پرواز آنها برای استراحت وجود نداشت.
پرندگان مهاجر در ارتفاعات متفاوتی پرواز میکنند. اغلب گنجشکشکلان در ارتفاع کمتر از 1500 متر، پرندگان آبزی در ارتفاع سه هزار تا شش هزار متر و پرندگان شکاری در ارتفاع بالاتر مهاجرت میکنند. اما اغلب ارتفاع بین ۱۵۰ تا ۶۰۰ متر را برای پرواز انتخاب میکنند. توانایی جسمی هر گونه با هم متفاوت است و همه پرندگان قدرت پرواز یکسان ندارند. ارتفاع پرواز پرندگان در طول زمان مهاجرت پرندگان نیز بسیار متغیر است. ثابت شده است که ارتفاع پرواز در مهاجرتهای بهاری نسبت به مهاجرت های پاییزی خیلی بیشتر است. ساعت و مرحله مهاجرت نیز نقشی بسزایی در تعیین ارتفاع پرواز دارد. به طور معمول پرندگان روز پرواز، ارتفاع پرواز‌شان از پرندگان شب پرواز کمتر است. عامل تعیین کننده بعدی، شرایط جوی است. بی‌شک هنگامی که هوا خیلی بد باشد، ممکن است مهاجرت دچار وقفه موقت یا حتی گاهی توقف کامل شود. شرایط جوی در مبدأ مهاجرت تأثیر فراوانی بر تعیین زمان مهاجرت دارد و بسیاری از پرندگان از جمله سسکها، مگس‌گیرها و سایر حشره‌خواران در اواخر تابستان و زمانی که هوا هنوز گرم و حشرات فراوان هستند، اقدام به مهاجرت میکنند که احتمالاً به واسطۀ پیش‌بینی وضعیت هوا در طی روزهای آتی است. همچنین زمانبندی مهاجرت در این پرندگان شاید بیش از آنکه به شرایط جوی در مبدأ مربوط باشد، به شرایط جوی در مقصد نیز ارتباط دارد. به عبارت دیگر بسیاری از مهاجران زمانبندی مهاجرت خود را به نحوی تنظیم میکنند که در بهترین زمان ممکن از نظر تولیدات غذایی به زیستگاه‌های مقصد (به ویژه سرزمینهای جوجه‌آوری) برسند.
