روشهای ردیابی مسیر مهاجرت پرندگان
برای ردیابی مسیرهای مهاجرت پرندگان و یا ردیابی پرندگان مهاجر روشهای گوناگونی وجود دارد که در اینجا به برخی از آنها اشاره شده است.
1) مشاهده مستقیم: این راه ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین روش مطالعه است. محققین، مسیرهای مهاجرت را با چشم غیرمسلح یا دوربین یا تلسکوپ و همچنین ظهور یا ناپدید شدن ناگهانی پرندگان مورد مطالعه قرار می‌دهند. مطالعه در مورد پرندگانی که در شب مهاجرت میکنند، معمولاً با مشاهده پرندگانی که از سطح نورانی ماه میگذرند و یا با استفاده از برج‌های دیده‌بانی و نورافکن‌ا مقدور است. بعضی از پرنده‌شناسان، با گوش دادن به صدای پرندگان تعداد و نوع آنها را تشخیص می‌دهند.
2) حلقه‌گذاری: ساده‌ترین روشی که برای بررسی مهاجرت پرندگان به کار می‌رود، حلقه‌گذاری است و مؤسسات تحقیقاتی همه ساله، با اسیر نمودن تعداد زیادی پرنده به پای آنها حلقه‌هایی که دارای شماره مخصوص و اسم و نشانی مؤسسه است، نصب نموده، آنها را رها میکنند. سپس با پیدا شدن حلقه‌ها در نقاط مختلف به مهاجرت آنها پی می‌برند. مسلم است که هنگام حلقه‌گذاری، گونه، نژاد و سایر مشخصات پرنده، با ذکر تاریخ، شماره حلقه و محل حلقه‌گذاری در دفاتر مخصوص ثبت میگردد. چون پای پرندگان دارای قطرهای متفاوتی است، اندازه حلقه‌ها نیز مناسب با قطر پای آنها انتخاب و نصب می‌شود. شکی نیست که این روش مطالعه به حلقه‌گذاری تعداد زیادی پرنده و صرف زمان چندین ساله احتیاج دارد.
3) ردیابی با رادار: در این روش بر روی پرنده رادار نصب کرده و آن را ردیابی میکنند. در ایران این روش بر روی درناهای سیبری در تالاب فریدونکنار انجام گرفت.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان