آشنایی با هنر پاپیه ماشه

پاپیه ماشه- papier-mâché در اصل لغتی فرانسوی است به معنای کاغذ جویده شده (پَپیه papier به معنای کاغذ و مَشه mâché به معنای جویده‌شده)، و علت نامگذاری آن این است که کاغذ را پس از خمیر کردن با سریش مخلوط می‌کنند و تحت فشار قرار می‌دهند تا زیرساخت کار تولید شود. البته در گذشته از این هنر با نام‌های نقاشی زیر لاکی، نقاشی روغنی و یا هنر لاکی روغنی نام برده می‌شده است.

مبدا اصلی هنر پاپیه ماشه از کشورهای آسیایی بوده‌است و در قرن 15 میلادی در اروپا از این هنر برای ساخت مجسمه‌های کوچک مذهبی استفاده می‌شده‌است. از جمله مجسمه‌هایی که با این روش ساخته شده‌است، مجسمه غول‌پیکر نانا است.

پاپیه ماشه در ایران در دوره صفویه رواج پیدا کرد و شهرهای اصفهان و قزوین مراکز عمده تولید این هنر بودند.

هنر هشتم