گونه كشیم گردن سیاه Podiceps nigricollis
نام فارسی: كشیم گردن سیاه
نام علمی: Podiceps nigricollis
نام انگلیسی: Black-necked Grebe
نام‌های محلی: ترکی: قارا بویون قارا باتاق، کردی: پی به قوونه مل ره‌ش
ویژگی‌های ظاهری گونه كشیم گردن سیاه
طول بدن 28 تا 34 سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها 56 تا 60 سانتی‌متر است. كشیمی به نسبت كوچک‌جثه با سر کوچک و مربع شكل، پیشانی بلند و شیب‌دار، گردن به نسبت قطور و منقار کوتاه و اندكی رو به بالا است. نر و ماده همشکل و دارای تغییرات فصلی هستند.
شناسایی کشیم گردن سیاه: پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری سر و صورت سیاه براق و یک دسته پرهای طلایی رنگ دارد كه از پشت چشم‌ها شروع و روی گونه‌ها و پس گردن آویخته است. همچنین گردن، سینه و رو تنه سیاه براق، پهلوها بلوطی درخشان و زیرتنه سفید دیده می‌شود. در خارج از این دوره نیز با روتنه تیره، زیرتنه روشن، چانه، گلو و پس گردن سفید اطلسی و گونه‌های تیره از كشیم گوشدار قابل تفكیک است. پرنده نابالغ شبیه به بالغ‌ها در خارج از دوره جوجه‌آوری است ولی كمی قهوه‌ای‌تر، گونه‌ها تیره‌تر، بخش بالایی دو طرف گردن نخودی رنگ و نوار تیره رنگی در جلوی سینه دیده می‌شود.
ویژگی‌های زیستی گونه كشیم گردن سیاه
کشیم گردن سیاه دریاچه‌های باز، مصب‌ها و آب‌های ساحلی دارای پناه را ترجیح می‌دهد. پرنده‌ای اجتماعی است و در خارج از دوره جوجه‌آوری اغلب در دسته‌های پراكنده و گاهی به تنهایی دیده می‌شود. شناگر خوبی است و معمولاً به مدت 10 تا 50 ثانیه در عمق 5 متری غواصی می‌كند.
تغذیه کشیم گردن سیاه: به طور عمده از حشرات و لاروها و گاهی نیز حلزون‌ها، سخت‌پوستان، دوزیستان و ماهی‌های کوچک تغذیه می‌کند. معمولاً غذای خود را با حرکت سریع منقار در سطح و یا زیر آب صید می‌کند.
تولید مثل کشیم گردن سیاه: جوجه‌آوری از اواخر فروردین در دریاچه‌های آب شیرین كم‌عمق، گاهی در حاشیه رودخانه‌های با جریان ملایم با پوششی از نی‌ها و جگن‌ها و به صورت كلنی‌هایی متشكل از چند الی چند صد آشیانه و معمولاً در مجاورت گونه‌هایی نظیر كاكائی‌ها و پرستوهای دریایی آغاز می‌شود. تک همسر است و آشیانه‌اش كپه‌ای از گیاهان آبزی و گیاهان اطراف است كه آن را به صورت شناور بر سطح آب بنا می‌كند. معمولاً 3 تا 5 و به ندرت 2 تا 8 تخم بیضی شکل به رنگ سفید گچی و به ابعاد 29.7 در 43.1 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها 20 الی 21 روز به طول می‌انجامد. جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از كرک هستند، توسط والدین تغذیه و مراقبت می‌شوند و در حدود 21 روزگی مستقل می‌شوند. معمولاً 2 دسته تخم در هر دوره جوجه‌آوری می‌گذارد.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی کشیم گردن سیاه در ایران
به تعداد اندک در برخی تالاب‌های شمال غربی، غرب و نیز استان فارس جوجه‌آوری می‌كند. زمستان‌ها نیز به تعداد فراوان در تالاب‌های سواحل جنوبی دریای خزر و جنوب كشور زمستان‌گذرانی می‌كند.
وضعیت حفاظتی کشیم گردن سیاه
در فهرست پرندگان حمایت شده جهانی و ملی قرار ندارد.
طبقه‌بندی گونه کشیم گردن سیاه
نیم‌رخ سایه پرنده کشیم گردن سیاه
صدای پرنده
صدای این پرنده آرام و شبیه «پری- یپ» شنیده می‌شود.
امکان مشاهده کشیم گردن سیاه در تهران
زمان حضور: پاییز و زمستان
مکان مناسب تماشا: دریاچه‌های بزرگ شهر از جمله شهدای خلیج فارس (چیتگر)، استادیوم آزادی و پارک ارم.
زادآوری: این گونه در تهران زادآوری ندارد.
سایر اعضای این خانواده را بشناسیم
- گونه کشیم کوچک
- گونه کشیم گردن سرخ
- گونه کشیم بزرگ
- گونه کشیم گوشدار
- گونه کشیم گردن سیاه
Morphological characteristics: 28-34 cm length and 56-60 cm wingspan. A small grebe, with small, rounded head, markedly steep forecrown and elongated crown, relatively thick neck, and slim, uptilted bill. Sexes similar with seasonal variation. Breeding adult can be easily recognized by glossy black head, relieved by sprays of golden ear tufts falling from behind eyes and curving downward over rear ear-coverts; neck, upper breast, and whole upperparts black. Underparts mainly white, with chestnut flanks. In winter, dark grey above and white below; lower face and throat white, usually contrasting with dusky wash over foreneck. Similar in winter to Horned Grebe P. auritus, but black of cap reaches to below eye and not sharply defined form white throat. Juvenile like adult in winter but browner, with duskier cheeks, buff tinge to side of upper neck and broad dusky collar above breast.
Biological characteristics: Prefers open lakes, sheltered estuaries, and coastal waters. Gregarious, sometimes solitary but often in flocks outside breeding season. A good swimmer, dives to a depth of 5 m for 10-50 seconds. Mainly feeds on insects, larvae, mollusks, crustaceans, amphibians, and small fish. Food collected in shallow waters or on surface with quick right and left movements of head. Breeding starts mid-April in colonies with up to several hundred nests and often associates with colonies of Gulls Larus, Terns Sterna, and other aquatic birds. Nest made in shallow plentifully vegetated and highly productive waters, including freshwater marshes and lakes with dispersed submerged vegetation and patches of reeds and other sheltered locations. Usual clutch 3-5, seldom 2-8, elliptical or sub-elliptical, smooth chalky white eggs, 43.1×29.7 mm in size. Eggs hatch after 20-21 days. Chicks downy and precocial, cared for by both parents for 21 days. Usually two clutches laid annually.
Distribution and abundance: Breeds in small numbers in wetlands in north-western Iran, west and occasionally also in Fars province. Common in winter in wetlands of the south Caspian region and southern Iran.
Conservation status: This bird is not listed in the global or national protected species.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان