گونه حشره خور آبزی قفقازی Trascaucasian Water Shrew
نام فارسی: حشره خور آبزی قفقازی
نام علمی: Neomys teres
نام انگلیسی: Trascaucasian Water Shrew
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
ویژگی‌های ظاهری گونه حشره خور آبزی قفقازی
طول سر و بدن 85 تا 100 میلی‌متر، طول دم 53 تا 73 میلی‌متر، طول کف پای عقب 18 تا 22 میلی‌متر و وزن 11 تا 28 گرم است. بزرگ‌ترین گونه جنس Neomys است. از نظر ظاهری شبیه حشره‌خور آبزی مدیترانه‌ای است ولی طول دم و کف پای عقب بزرگ‌تر است. رنگ موهای سطح پشتی اغلب سیاه و زیر شکم خاکستری نقره‌ای است. بعضی از نمونه‌ها نقطه‌های سیاهی روی گلو و زیر گردن دارند.
ویژگی‌های زیستی گونه حشره خور آبزی قفقازی
این حشره‌خور هم شب و هم روز فعال است. به صورت انفرادی زندگی می‌کند. به خوبی شنا کرده و زیر آب راه می‌رود. در سوراخ جوندگان، میان ریشه‌ها و بوته‌ها لانه می‌سازد.
تغذیه حشره‌خور آبزی قفقازی: از بی‌مهرگان آبزی، تخم ماهی و قورباغه، کرم‌های خاکی و نوزاد جوندگان تغذیه می‌کند. آب دهان این گونه سمی است و می‌تواند طعمه خود را فلج کند.
تولید مثل حشره‌خور آبزی قفقازی: در سال 3 بار زادآوری می‌کند و هر بار بین 5 تا 9 بچه با چشمانی بسته و برهنه می‌زاید.
طول عمر حشره‌خور آبزی قفقازی در طبیعت حدود 2 سال و در اسارت حدود 4 سال است.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه حشره خور آبزی قفقازی در ایران
زیستگاه گونه حشره خور آبزی قفقازی سواحل رودخانه‌ها است. وابستگی زیادی به رودخانه‌های کوچک و نهرهای مناطق جنگلی و علف‌زارها داشته و در رودخانه‌های مناطق شمال غربی ایران پراکندگی دارد.
وضعیت حفاظتی گونه حشره خور آبزی قفقازی
این حشره‌خور آبزی در فهرست سرخ IUCN در طبقه كمترين نگراني (LC) قرار دارد. ابتدا باید وضعیت پراکندگی آن در ایران مورد بررسی دقیق قرار گیرد و سپس برای آن برنامه‌های حفاظتی تهیه شود.
طبقه بندی گونه حشره خور آبزی قفقازی
سایر اعضای خانواده حشره‌خورها را بشناسیم
- گونه حشره‌خور بلوچی
- گونه حشره‌خور شوش
- گونه حشره‌خور خزری
- گونه حشره‌خور بجنوردی
- گونه حشره‌خور کوتوله
- گونه حشره‌خور خانگی
- گونه حشره‌خور کوچک
- گونه حشره‌خور آبزی مدیترانه
- گونه حشره‌خور آبزی قفقازی
- گونه حشره‌خور دو رنگ
- گونه حشره‌خور دندان سفید کوچک
- گونه حشره‌خور دندان سفید بزرگ
External Features: HB 85-100 mm, T 53-73 mm, HF 18-22 mm and W 11-28 gr. It is the largest species of genus Neomys. The Transcaucasian Water Shrew looks very similar to Mediterranean water shrew but the tail and hind feet are longer. Dorsal hair is often black and ventral is silver-gray. Some individuals have black spots on throat and under the neck.
Biological Features: Active during both day and night. It lives solitarily and is a competent swimmer able to walk under water. This water shrew nests in rodent burrows, among roots and brushes. Diet consists of invertebrates, fish and frog eggs, earth worms, and young rodents. Saliva is poisonous and can paralyze prey. Breeds up to 3 times a year and 5 to 9 blind and naked young are produced per litter. Longevity in the wild and captivity are about 2 and 4 years respectively.
Habitat, Distribution, and Abundance: River banks are the primary habitat for this species. It is highly dependent on small rivers and creeks of forested areas and grasslands. It is distributed in rivers of north western Iran.
Conservation Status: It is categorized as “Least Concern” (LC) by the IUCN. A study on distribution of the species in Iran is required prior to designing a conservation program.