گونه هامستر دم دراز زاگرسی Calomyscus bailwardi

نام فارسی: همستر دم دراز زاگرسی (کیسه دهان دم‌دراز)
نام علمی: Calomyscus bailwardi
نام انگلیسی: Zagros Mountain Calomyscus

ویژگی‌های ظاهری گونه همستر دم دراز زاگرسی

طول سر و بدن 70 تا 92 میلی‌متر، طول دم 82 تا 100 میلی‌متر، طول کف پای عقب 20 تا 23 میلی‌متر، طول گوش 19 تا 26 میلی‌متر و وزن 10 تا 24 گرم است. جثه كوچک، گوش‌های بلند و دم دراز منگوله‌داری دارد. پوزه پهن نبوده و گرد است. چشم‌های درشتی دارد. پاهای عقب ظریف و دارای 5 انگشت است. کف پاها به استثنای قسمتی از پاشنه که موهای سفید دارد، برهنه است. رنگ موهای پشت بدن حنایی مایل به نارنجی بوده و روی کمر به دلیل وجود موهای پراکنده سیاه رنگ، تیره‌تر به نظر می‌رسد. سطح شکمی بدن تا زیر گونه‌ها و زیر چشم‌ها یکدست سفید و حدفاصل رنگ پشت و زیر بدن کاملا مشخص است. گوش‌های خیلی بلند، برهنه و قهوه‌ای کمرنگ دارد که موهای خیلی پراکنده‌ای روی آن دیده می‌شود. لکه سفید رنگ کوچکی بالای قائده لبه جلویی گوش‌ها وجود دارد. روی دست و پا سفید و سطح شکمی دم سفید خالص و روی دم به رنگ پشت بدن است.

دریافت مشاوره تخصصی رایگان

ویژگی‌های زیستی گونه همستر دم دراز زاگرسی

گونه هامستر دم دراز زاگرسی در تابستان شب‌گرد است ولی در پاییز و زمستان روزها هم دیده می‌شود. بیشتر به صورت اجتماعی زندگی می‌کند. در همه فصول سال حتی در شب‌های بسیار سرد و طوفانی نیز فعال است.
لانه همستر دم دراز زاگرسی: لانه‌ها بیشتر در شکاف صخره‌ها و زیر تخته سنگ‌ها ساخته می‌شود. معمولا بقایای مواد غذایی در اطراف لانه دیده می‌شود.
تغذیه همستر دم دراز زاگرسی: از مواد گیاهی مانند دانه، برگ و گل و مواد حیوانی مانند حشرات تغذیه می‌کند.
تولید مثل همستر دم دراز اگرسی: جفت‌گیری در اوایل بهار صورت می‌گیرد، ماده لانه‌ای از الیاف گیاهی و گاهی مخلوط با پشم گوسفند را در بین صخره‌ها می‌سازد و 3 تا 5 بچه می‌زاید، بچه‌ها در زمان تولید کور و بی مو هستند. چشم‌ها پس از 13 روز باز می‌شوند. تعداد زایمان 1 تا 2 بار در سال است.

زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه همستر دم دراز زاگرسی در ایران

کوهستان‌های مرتفع و صخره‌های متلاشی شده واقع در مناطق بیابانی و استپی زیستگاه گونه هامستر دم دراز زاگرسی است. از مناطق مرطوب دوری می‌کند. تاکنون حضور این گونه از رشته کوه زاگرس در استان‌های کردستان، ایلام، لرستان، فارس، غرب اصفهان، شمال خوزستان، کرمان و هرمزگان گزارش شده است. از فراوانی به نسبت مناسبی برخوردار است.

وضعیت حفاظتی گونه همستر دم دراز زاگرسی

گونه هامستر دم دراز زاگرسی به دلیل پراکندگی نسبتاً وسیع و زیستگاه‌های کمتر آسیب دیده، در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد.

طبقه بندی گونه هامستر دم دراز زاگرسی

سایر اعضای خانواده همسترهای دم دراز را بشناسیم

راسته جوندگان

• خانواده هامسترهای دم دراز

- گونه همستر دم دراز زاگرسی
- گونه همستر دم دراز البرزی
- گونه همستر دم دراز بزرگ (همستر فشمی)
- گونه همستر دم دراز هاتسون
- گونه همستر دم دراز آذربایجانی (همستر ایرانی)

External Features: HB 70-92 mm, T 82-100 mm, HF 20-23 mm, E 19 to 26 mm and W 10-24 gr. The body size of this species is small with long ears and a bushy tail. The snout is rounded with large eyes. The hind feet are delicate with 5 toes. Part of the soles of the feet is covered with white hair while the rest is naked. The color of the body is orange brown on top and white underneath. The flanks appear dark due to the presence of scattered black hairs with a marked boundary between the color of upper and lower parts. The ears are long, bare, light in color and covered with scattered hairs. A small white patch is found on the frontal base of the ears. The color of the upper parts of the fore and hind limbs is white. The lower part of the tail is pure white and the upper part has the same color as the upper parts of the body.
Biological Features: This species is nocturnal but can be seen during the day in fall and winter. It usually lives in social groups and is active throughout the year even in very cold and stormy weather. Nests are usually built in rock crevices or under rocks. Food consists of seeds, leaves, flowers and animal matters such as insects and food remains are observed near the nests. Two litters per year is usual and each litter consists of 3 to 5 naked young born with closed eyes.
Habitat, Distribution and Abundance: This species lives in high mountainous areas or rocky outcrops in steppes or desert habitats. It avoids mesic habitats. It has been reported to date from the Zagros Mountains in Kordestan, Ilam, Lorestan, Fars, western Esfahan, northern Khuzestan, Kerman and Hormozgan provinces. It is relatively abundant.
Conservation Status: It is categorized as “Least Concern” (LC) by the IUCN due to its wide distribution and less vulnerable habitats.