گونه سنجابک دم موشی ایرانی Setzer's Mouse-tailed Dormouse
نام فارسی: سنجابک دم موشی ایرانی (زاگرسی)
نام علمی: Myomimus setzeri
نام انگلیسی: Setzer's Mouse-tailed Dormouse
ویژگی‌های ظاهری گونه سنجابک دم موشی ایرانی
طول سر و بدن 70 تا 80 میلی‌متر، طول دم 50 تا 67 میلی‌متر، طول کف پای عقب 14 تا 17 میلی‌متر، طول گوش 11 تا 13 میلی‌متر و وزن 9 تا 10 گرم است. جونده کوچکی است که از نظر شکل ظاهری شباهت زیادی به سنجابک دم موشی کپه داغ دارد. گوش‌های کوتاه و خاکستری رنگ و دم به نسبت کوتاه و باریک شونده‌ای دارد. رنگ پشت بدن قهوه‌ای خاکستری و زیر بدن خاکستری روشن است. یک نوار قهوه‌ای تیره از پشت گردن تا دم کشیده شده است.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
ویژگی‌های زیستی گونه سنجابک دم موشی ایرانی
درباره ویژگی‌های زیستی گونه سنجابک دم موشی ایرانی (زاگرسی) اطلاعات چندانی در دست نیست.
زیستگاه، فراوانی و پراکندگی سنجابک دم موشی زاگرسی در ایران
گونه سنجابک دم موشی زاگرسی برای اولین بار در دنیا، در 4 کیلومتری غرب بانه در استان کردستان شناسایی و به عنوان 1 گونه جدید معرفی شد. مناطق کوهستانی مرتفع (1,800 تا 2,800) با درختزارهای تنک زیستگاه این گونه است. در حال حاضر در استان‌های کردستان، لرستان و آذربایجان غربی پراکندگی دارد. این گونه به شدت کمیاب است و کمتر از 10 نمونه از این گونه موجود است. بیشتر اطلاعات پراکندگی این گونه از ریمه‌های شاه بوف (Bubo bubo) استخراج شده است.
وضعیت حفاظتی گونه سنجابک دم موشی ایرانی
اطلاعات بسیار کمی درباره نیازهای زیستگاهی، بوم‌شناسی، زیست‌شناسی و تهدیدات احتمالی که ممکن است بر بقای گونه سنجابک دم موشی ایرانی تاثیر بگذارد، وجود دارد و به همین دلیل در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمبود اطلاعات (DD) قرار دارد.
طبقه بندی گونه سنجابک دم موشی ایرانی
سایر اعضای خانواده سنجابک‌ها را بشناسیم
- گونه سنجابک جنگلی (اشگول)
- گونه سنجابک درختی
- گونه سنجابک دم موشی کپه داغ
- گونه سنجابک دم موشی زاگرسی (ایرانی)
External Features: HB 70-80 mm, T 50 67 mm, HF 14-17 mm, E 11-13 mm, and W 9- 10 gr. It is a small rodent which morphologically resembles masked mouse-tailed dormouse. Tail is relatively short and tapering. The fur on the dorsal part is brownish grey and on ventral part light grey. A dark brown stripe runs from neck to tail on the back.
Biological Features: Information on the biology of the species is scant.
Habitat, Distribution and Abundance: Persian mouse-tailed dormouse was discovered for the first time, as a new species, 4 km west of Baneh in Kordestan Province. Habitat for the species is mountainous areas, 1800 to 2800 m., a.s.l, with scattered trees. It is presently distributed in Kordestan, Lorestan, and West Azarbaijan provinces. The species is extremely rare. Less than 10 specimens exist in collections. Available information on the species is collected mainly from owl pellets.
Conservation Status: There is scant information on the ecology and biology of the species and also threats that might influence its survival. Hence, it has been categorized as “Data Deficient” (DD) by IUCN Red List.