گزارش برنامه

 

صعود به قله دماوند - جبه شمال شرقی

 

نوع برنامه:کوهپیمایی سنگین کانون کوهنوردی

 

سرپرست: شاهو نیک نام

 

کمک سرپرست: محمد اسدی

 

تاریخ اجرا: 10 تا 12 مرداد 1398

 

تعداد افراد تیم: 15

 

محل شروع صعود: گوسفندسرای گردنه سر

 

نحوه ی دسترسی به شهر یا روستای صعود از تهران: تهران، جاده هراز، سه راهی دلارستاق، روستای ناندل، با مینی بوس یا میدل باس می توان تا روستا رفت، تا گوسفند سرا با نیسان

 

فصل های صعود و بهترین فصل صعود: در همه فصول،با توجه به دمای هوا و آب شدن برف ها و همچنین ناپایداری هوا در شهریور، بهترین زمان مرداد ماه است

 

نکته ی خاص برنامه: جدا از بحث ارتفاع و مسایل آن ، با توجه به یخچال های انتهای مسیر، توجه به مسیر رفت و برگشت بسیار مهم است، یال برگشت درست انتخاب شود.

 

زمان بندی قسمت های مختلف برنامه: زمانبندی تیم ما، تهران-ناندل 4 ساعت، ناندل-گردنه سر با نیسان 50 دقیقه، گرددنه سر-تخت فریدون 7 ساعت، هم هموایی تا 4550 و برگشت 1.30 ساعت، تخت فریدون-قله 7.30 ساعت، قله-تخت فریدون 4.40، تخت فریدون-گردنه سر 3.40

 

محل های مناسب برای تهیه آب آشامیدنی: ناندل، گردنه سر، آب یخچال دشت چمن، آب یخچال در برگشت 5000 متری

 

محل های مناسب برای کمپ و شب مانی: ناندل، گردنه سر، دشت چمن، تخت فریدون محلی در ارتفاع4600 متری

 

وجود امداد: فقط از طریق تماس با روستا و یا شهر

 

آنتن دهی موبایل: تقریبا در اکثر نقاط مسیر

 

تجهیزات مورد نیاز: تجیزات اولیه کوهنوردی، لباس گرم کافی، کلنگ و طنابچه در تیم

 

مختصات نقاط مهم: ناندل 36.028231°، 52.174060°، 2350 متر گردنه سر، دشت چمن 35.972487° ، 52.136563°، 4100 متر تخت فریدون 35.966540°، 52.133881°، 4400 متر

 

برنامه صعود به دماوند جزو برنامه های شاخص هر گروه، کانون یا باشگاه کوهنوردی است و اجرای آن به صورت هرساله در تقویم اکثر گروه های کوهنوردی قرار دارد، کانون کوهنوردی طبیعت هم طبق همین روال صعود به قله دماوند را در برنامه خود گنجاند، با توجه به سختی و سنگینی صعود به دماوند، برای این برنامه سه پیش برنامه در تقویم تابستانی کانون گنجانده شد، که لازم بود افراد برای صعود به دماوند حداقل در دو پیش برنامه شرکت کنند، قله سبلان، قله آزادکوه و قله توچال.

پیش برنامه ها بر طبق زمان بندی های خود در یک ماه پیش برگزار گردیدند و در نهایت تیم نهایی دماوند در روز شنبه 5 مرداد انتخاب شد و اعضای گروه آمادگی های ذهنی و بدنی قبل از شروع صعود را پیدا کردند، هماهنگی های لازم با مینی بوس ایسوزو، نیسان و مسئول قاطر جهت حمل کوله ها از قبل انجام شده بود، در روز پنج شنبه طبق قرار قبلی ساعت 4:10 بامداد از جنوب میدان آرژانتین حرکت کردیم.

در گردنه امام زاده هاشم توقف کوتاهی داشتیم، بعد از عبور از پلور و لاریجان و بایجان و پاسگاه بایجان، از تونل 8 که عبور می کنیم در سمت غرب جاده، جاده ای به سمت ناندل بالا می رود، جاده ای پر پیچ و خم که در همان ابتدا باید 27 پیچ را طی کنید و بعد از حدود بیست کیلومتر به ناندل می رسد، در مسیر روستاهای رزان، حاجی دلا و میانده را هم پشت سر گذاشتیم. ساعت 8:15 به مغازه ای (جناب صالحی) در روستای ناندل رسیدیم، وسایل را آماده و بار نیسان کردیم و به گردنه سر رفتیم.

از گردنه سر 12 کوله بار قاطر شد و افراد تیم ساعت10:10 شروع به حرکت کردند. مسیر از همان یال که از گردنه سر به سمت قله است شروع می شود، سپس به دره ی غربی می رود و دوباره به یال دیگری می رسد. سپس مسیری با شیب زیاد در جهت جنوب غربی را طی کردیم و در نهایت بعد از سه دفعه استراحت در طول مسیر، ساعت 14:40 دقیقه به انتهای دشت چمن رسیدیم، منطقه ای زیبا با شیب ملایم، با توجه به وجود آب و مکان مناسب، جهت صرف نهار و استراحت و ایجاد همهوایی بهتر انتخاب شد و تا ساعت 16 توقف داشتیم، سپس ساعت 17:20 به تخت فریدون رسیدیم، حضور بیشتر افراد و کوهنوردان نسبت به سال های قبل، هم در دشت چمن و هم در تخت فریدون مشهود بود. پس از علم کردن چادرها و کمی استراحت به پیشنهاد سرپرست تعدادی از اعضای تیم برای همهوایی به ارتفاع 4560 صعود کردند و پس از استراحتی کوتاه به کمپ برگشتیم، حال دو نفر از اعضای تیم مناسب نبود، که کاملا علائم ارتفاع بود، و در نهایت با درایت و حمایت مسیولین حال هر دو نفر مناسب شد. ساعت 9:30 خاموشی اعلام شد. جمعه: ساعت 4 بامداد بیدار باش بود، با توجه به هوای مناسب دیشب و نبود باد، تیم تقریبا خوب استراحت کرده بود. تیم ساعت 5:10 کمپ را ترک کرد و با گام هایی ملایم، شیب بعد از جانپناه را بالا رفتیم. مسیر حرکت به سمت قله و در راستای جنوب غربی است.

تاکید بر تنفس های سنگین و آب و تغذیه کربو هیدراتی در کل مسیر به اعضای تیم داده می شد، ولی خب علائم ارتفاع و خستگی در بعضی بچه ها مشهود بود. ابتدای صبح باد و سرما و ابر بود و این ما را نگران کرده بود که هوای امروز قله مناسب نباشد، اما کم کم با نزدیک تر شدن به ظهر آسمان صاف شد و هوا بسیار مناسب، با عبور از کنار دره یخار، یالهای سنگی مسیر را رد کردیم و با سه بار استراحت خود را به ارتفاع 5000 رساندیم، سرعت تیم را کم کرده بودیم تا خستگی و ارتفاع مانع حرکت نباشد. با عبور از یخچال عروسک ها« که شن اسکی هایی کچل شده و یخ زده و نامناسب داشت »کم کم به زیر قله دماوند رسیدیم، افراد زیادی در حال صعود و فرود بودند، همه خسته نباشید می گفتند و به تیم ما امید می دادند که مسیر اندکی باقی مانده، انتهای مسیر به سمت غرب حرکت کردیم و وارد مسیر شمالی شدیم، کل اعضای تیم نشاط خاصی برای صعود به قله داشتند و با حداکثر توان و تلاش نفس می کشیدند و گام بر می داشتند. سرانجام «لحظه ی دیدار» رسید. با نشاط فراوان ساعت 12:40 به قله «دماوند عزیز» رسیدیم، تیم سر از پا نمی شناخت و انرژی بچه ها چند برابر شد. بعد از شادی و برگزاری مراسم قله، عکس های یادگاری گرفتیم و ساعت 13.25 اعضای تیم با قله خداحافظی کردند و از همان مسیر رفت برگشتیم.

با توجه به حضور افراد و تیم های مختلف در منطقه، یافتن مسیر برگشت چندان سخت نبود، البته باید توجه داشت در ادامه مسیر بر اثر بارش و وجود برف زیاد میان یال ها، تراورس کردن آن کار خطرناکی است، بنابراین از ارتفاع 5300 به پایین مسیری را که به دره یخار چسپیده است را انتخاب کنید. در همین مکان طی همین دو هفته چندین کوهنورد گم شده بودند و همچنین در تاریخ 17 مرداد یک خانم از کوهنوردان در همین مسیر بر اثر تراورس اشتباه به داخل برفچال سقوط و متاسفانه فوت کردند.

در ارتفاع 5000 کنار برف آب مکان مناسبی برای صرف نهار بود، بعد از استراحت طولانی برای نهار ، به راه افتادیم و سرانجام ساعت 18:25 تیم به تخت فریدون رسید.

در محل کمپ، سایه ی دماوند بر کوه ها و قله های شرقی، منظره ی زیبایی به وجود آورده بود. ولی متاسفانه اطراف جانپناه پر از آشغال ها و ظروف یکبار مصرف باقی مانده از به ظاهر کوهنوردان! منظره ی بسیار زشتی را در منطقه پدید آورده بود، جدیدا بعضی افراد زباله هایی را که ایجاد کرده اند در یک کیسه جمع می کنند ولی در گوشه ای به جای می گذارند! در این ارتفاع تجزیه شدن هر چیزی سال ها طول می کشد.

شنبه: ساعت 4:30 بیدار باش بود، اما بر اثر باد زیادی که می وزید به هیچ عنوان امکان جمع کردن چادر ها در این باد نبود، بنابراین سرپرست ساعت 5:30 تیم را بیدار کرد و در نهایت بعد از صرف صبحانه داخل چادرها، در همان باد چادرها را جمع کردیم و کوله های آماده را تحویل جناب قاطرچی دادیم، تیم ساعت 7:20 تخت فریدون را ترک کرد و در دشت چمن با دریای ابرها عکس های زیبایی گرفتیم و به سمت گردنه سر ادامه مسیر دادیم، تیم سالم و سرحال با سرعت مناسب مسیر را پایین آمد و در ساعت 11 به گردنه سر رسید، مسیر چالش خاصی نداشت و سر راست بود.

قاطرها هم اندکی قبل از ما رسیده بودند، نیسان منتظر تیم بود. بارها را بر نیسان گذاشتیم و حرکت کردیم ساعت 12 به روستا رسیدیم و مینی بوس ایسوزو منتظر بود که بعد از جمع کردن وسایل و عوض کردن کفش و لباس ها، سوار ماشین شدیم و به سمت تهران به راه افتادیم، با منطقه زیبا و خوش آب و هوای دلارستاق، با دماوند و ناندل خداحافظی کرده و پر از انرژی سمت تهران بازگشتیم، ساعت 14:40 در رستوران منظریه جهت صرف ناهار و چایی توقف کردیم و ساعت 15:55 حرکت کردیم، کل اعضای تیم سالم و سرحال ساعت 17:45 در میدان آرژانتین بودند و بعد از خداحافظی های گرم پایان برنامه اعلام شد.

طول مسیر روز اول: 8 کیلومتر و افزایش ارتفاع 1600متر و کاهش ارتفاع 160 متر

 

طول مسیر روز دوم: 8 کیلومتر و افزایش ارتفاع 1200متر و کاهش ارتفاع 1200 متر

 

طول مسیر روز سوم: 8 کیلومتر و کاهش ارتفاع 1400 متر

 

گزارش: شاهو نیک نام

 

عکس و فیلم