گونه جرد ایرانی Persian Jird
نام فارسی: جرد ایرانی
نام علمی: Meriones persicus
نام انگلیسی: Persian Jird
ویژگی‌های ظاهری گونه جرد ایرانی
طول سر و بدن 120 تا 198 میلی‌متر، طول دم 150 تا 195 میلی‌متر، طول کف پای عقب 35 تا 42 میلی‌متر، طول گوش 20 تا 25 میلی‌متر و وزن 55 تا 100 گرم است. دمی بلندتر از طول سر و بدن دارد. رنگ موهای پشت بدن نخودی قهوه‌ای است و سایه‌ای از قهوه‌ای یا سیاه در آن دیده می‌شود. رنگ سطح شکمی بدن از زیر صورت تا دم کاملا سفید است. دم به طور کامل از مو پوشیده شده است. موها در یک سوم انتهایی دم به تدریج بلندتر شده و تشکیل یک دسته موی انتهایی را می‌دهد. دم دو رنگ است، سطح پشتي آن به رنگ پشت بدن و سطح زیرین سفيد و قهوه‌ای گندمگون است. گوش‌هایی به نسبت بلند و مثلثی شکل دارد. لاله گوش در قسمت خارجی از موهای خیلی کوتاه به رنگ پشت بدن پوشیده شده و سطح داخلی آن برهنه است. پاها بلند و برای پریدن مناسب است. كف پای عقب كاملاً برهنه است و فقط در حاشيه پاشنه و پهلوهای انگشتان موهای سفيدی ديده می‌شود. ناخن‌های پا سفید رنگ است. در بالای چشمها معمولا لکه سفیدی وجود دارد.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
ویژگی‌های زیستی گونه جرد ایرانی
گونه جرد ایرانی شبگرد است و اغلب به صورت انفرادی و گاهی در دسته‌های کوچک زندگی می‌کند. در تمام فصول سال فعال است ولی در فصل زمستان ممکن است مدت طولانی در لانه بماند.
لانه: لانه برخلاف سایر جردها دارای انشعابات زیادی نیست. انبار ذخیره غذا وسیع است و گاهی تا 10 کیلوگرم دانه و بذر گیاهان را در آن ذخیره می‌کند.
تغذیه: همه چیزخوار است و از گیاهان سبز، غلات، میوه‌جات و حشرات تغذیه می‌کند.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه جرد ایرانی در ایران
تپه ماهورها، مناطق کوهستانی، جنگل‌های زاگرس، باغ‌ها و مزارع زیستگاه گونه جرد ایرانی است. جرد ایرانی به جز کویرها و سواحل شمالی و جنوبی در اكثر مناطق ایران دیده می‌شود و فراوان است.
پراکنش جهانی گونه جرد ایرانی
پراکندگی جرد ایرانی در دنیا در غرب آسیاست.
وضعیت حفاظتی گونه جرد ایرانی
گونه جرد ایرانی در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد.
طبقه بندی گونه جرد ایرانی
سایر اعضای این خانواده را بشناسیم
زیر خانواده جربیل‌‌ها
- گونه جربیل سبزه (کرمانی، تیره)
- گونه جربیل چیزمن (پاسفید)
- گونه جربیل میان رودان (بین النهرین)
- گونه جربیل بلوچی
- گونه جربیل کوتوله
- گونه جرد ساندوال (ناخن زرد)
- گونه جرد بیابانی هندی
- گونه جرد لیبی
- گونه جرد نیمروز
- گونه جرد ایرانی
- گونه جرد تریست رام
- گونه جرد وینوگرادف (پاسرخ/ آذری)
- گونه جرد زارودنی
- گونه جربیل بزرگ
- گونه جربیل هندی
External Features: HB 120-198 mm, T 150-195 mm, HF 35-42 mm, E 20-25 mm and W 55-100 gr. Tail length is longer than head-body length. Color of the back of the body is yellowish brown with a brown or black shade. Underside of the body is white from chick to tail. Tail is totally covered with hairs. Hairs gradually become taller in the final third part of the tail which terminates with a bundle at the end. Upper side of the tail has the same color as the back of the body and lower side is white and wheat brown. Ears are relatively large and triangular in shape. Pinna on outer surface is covered with short hairs that have the color of back of the body but inner surface is bare. Hind limbs are tall and enable the animal to jump. Soles of the hind feet are bare and only on the fringes of heals and near toes are covered with white hairs. Claws of the hind limbs are white. There is usually a white patch above the eyes.
Biological Features: It is nocturnal and usually lives in small groups or solitary. Burrows have not many branches compared with other jirds. Food chamber is large and occasionally up to 10 kg of seeds and plant material is reserved there. Food consists of green plants, cereals, fruits and insects. It is active throughout the year but may stay in the burrow for long times during winter.
Habitat, Distribution and Abundance: Hills, mountainous areas, Zagros forests, orchards and fields are habitat for Persian jird. The species lives throughout the country with the exception of playas, northern and southern coastal areas and is abundant species.
Conservation Status: It is categorized as “Least Concern” (LC) by the IUCN due to wide distribution and abundant populations. There is no need for a special conservation program.