گونه موش صحرایی شیرازی Steppe Field Mouse
نام فارسی: موش صحرایی شیرازی (موش کشتزار استپی)
نام علمی: Apodemus witherbyi
نام انگلیسی: Steppe Field Mouse
ویژگی‌های ظاهری گونه موش صحرایی شیرازی
طول سر و بدن 93 تا 104 میلی‌متر، طول دم 93 تا 110 میلی‌متر، طول کف پای عقب 20 تا 23 میلی‌متر، طول گوش 15 تا 17 میلی‌متر و وزن 15 تا 30 گرم است. از نظر جثه و شکل ظاهری شباهت زیادی به موش خانگی دارد با این تفاوت که پاها به مراتب بلندتر و باریکتر، گوش‌ها و چشمها بزرگتر و دندانهای پیشین فک بالا برخلاف موش خانگی دندانه ندارند. رنگ موهای پشت بدن متفاوت و اغلب قهوه‌ای روشن مایل به حنایی است. موهای زیر بدن و پاها سفید است و معمولا لکه‌های قهوه‌ای رنگی روی سینه و گاهی زیر شکم مشاهده می‌شود. حدفاصل رنگ پشت و پایین بدن کاملا مشخص است. فلس‌های روی دم به راحتی دیده می‌شود و فقط موهای خیلی ریز و ظریفی بیشتر در پهلوها و انتهای دم روییده است. رنگ دم در سطح پشتی قهوه‌ای رنگ و در سطح شکمی سفید و مرز این 2 سطح مشخص است.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
ویژگی‌های زیستی گونه موش صحرایی شیرازی
گونه موش کشتزار استپی شبگرد است اما گاهی روز هم دیده می‌شود. معمولا به صورت اجتماعی زندگی می‌کند. لانه و انبار غذا زیرزمین قرار دارد و توسط 2 راهرو به سطح زمین مرتبط می‌شود. معمولا سطح لانه را از خزه و علف‌های نرم می‌پوشاند. گاهی اوقات لانه را که به آشیانه پرندگان شباهت زیادی دارد روی سطح زمین ایجاد می‌کند.رژیم غذایی‌اش را مواد گیاهی مانند دانه، میوه و ریشه گیاهان تشکیل می‌دهد.در سال، 2 تا 6 بار تولیدمثل می‌کند و هر بار 2 تا 9 بچه با چشمانی بسته و بی‌مو می‌زاید. مدت آبستنی حدود 25 روز است و پس از 2 هفته چشمها باز می‌شود. ماده، در مدتی که از بچه مواظبت می‌کند، از ورود نر به داخل لانه جلوگیری می‌کند.
عکس از شهاب چراغی
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه موش صحرایی شیرازی در ایران
گونه موش کشتزار استپی دربوته‌زارها، درخت‌زارها و باغ‌های مناطق کوهستانی استان‌های آذربایجان غربی، کرمانشاه، ایلام، لرستان، چهارمحال و بختیاری، کهکیلویه و بویراحمد، اصفهان، فارس، سمنان، مازندران، خراسان رضوی و خراسان شمالی با فراوانی مناسب یافت می‌شود.
پراکنش جهانی گونه موش صحرایی شیرازی
پراکندگی موش کشتزار استپی در دنیا در کشورهای اکراین، قفقاز، ترکیه است.
وضعیت حفاظتی گونه موش صحرایی شیرازی
گونه موش کشتزار استپی در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد.
طبقه بندی گونه موش صحرایی شیرازی
سایر اعضای این خانواده را بشناسیم
زیر خانواده موشها
- گونه موش خاردار
- گونه موش کشتزار گلو زرد
- گونه موش کشتزار هیرکانی
- گونه موش کشتزار اورال
- گونه موش کشتزار استپی
- گونه موش کشتزار ابن سینا
- گونه موش بیشه هندی
- گونه موش خانگی
- گونه موش مقدونی
- گونه موش ورامین (نزوکیای دم کوتاه)
- گونه موش قهوه‌ای
- گونه موش سیاه
- گونه موش هیمالیایی (ترکستانی)
External Features: HB 93-104 mm, T 93-110 mm, HF 20-23 mm, E 15-17 mm, and W 15-30 gr. It is very similar to the house mouse with respect to body size and morphology with the exception that hind feet are very long and slender, eyes and ears are larger, and upper incisors, unlike house mouse, have no cusps. The color of the fur is variable and usually is light brown with a tint of russet. The color of the fur on abdominal side and limbs are white. The line of demarcation along flanks is very distinct. The scales on tail are easily visible and very short thin hairs cover tail sides and the terminal part of the tail. The color of the tail is brown on upper part and white on abdominal side with a clear demarcation line between them.
Biological Features: Steppe field mouse is diurnal but sometimes is observed during the day. It is usually gregarious. Nest and food storage chambers are underground and connect with two openings to the ground surface. The animal covers the nest with soft mosses and herbs. Sometimes, the nest, which is similar to a bird nest, is built on the ground. Food consists of plant materials such as seeds, fruits and roots. They produce 2 to 6 litters per year with 2 to 9 young per litter. Gestation period is 25 days and young are born naked with blind eyes. Eyes open after 2 weeks.
Habitat, Distribution and Abundance: Steppe field mouse lives in shrub lands, woodlands and orchards in mountainous areas of West Azarbaijan, Kermanshah, Ilam, Lorestan, Chaharmahal Bakhtiari, Kohqiluye Boyerahmad, Esfahan, Fars, Semnan, Mazandaran, Khorasan Razavi and North Khorasan provinces.
Conservation Status: It is categorized as “Least Concern” (LC) by the IUCN Red List.