پارک ملی

مناطق طبیعی به نسبت وسیع و دارای ویژگی‌های خاص و اهمیت ملی به لحاظ زمین‌شناسی، بوم‌شناسی، جغرافیای زیستی و چشم‌انداز، با هدف حفظ وضعیت زیستی و طبیعی، بهبود جمعیت گونه‌های جانوری و رویشگاه‌های گیاهی و همچنین بهره‌برداری تفرجی به عنوان پارک ملی انتخاب می‌شوند. پارک‌های ملی محل مناسبی برای فعالیت‌های آموزشی، پژوهشی و گردشگری در طبیعت به شمار می‌آیند. به منظور حفاظت بنیادی از تنوع زیستی، ذخایر ژنتیکی، یکپارچگی اکولوژیک و چشم اندازها، فعالیت‌های مرتبط با بهره برداری‌های مصرفی و مسکونی در این مناطق مجاز نیست. به همین دلیل، برای پارک‌های ملی پشتوانه قانونی حفاظتی مستحکم‌تری نسبت به سایر مناطق حفاظت شده پیش‌بینی شده است.

ضوابط حاکم بر پارک‌های ملی:

• تیراندازی و شکار به طور کلی در پارک‌های ملی ممنوع است، مگر در مواردی که مقتضیات حفظ نسل جانوران وحشی ایجاب نماید که در آن صورت سازمان، توسط مأمورین خود برحسب مورد عمل می‌نماید.

• تعلیف احشام (چرای دام) و قطع اشجار و بوته‌کنی و تجاوز و تخریب محیط‌زیست و به طور کلی هر عملی که موجب از بین رفتن رستنی‌ها و تغییر اکوسیستم باشد، در پارک‌های ملی ممنوع است. در موارد ضروری به منظور حفظ حیات جنگل و بهسازی پارکهای ملی یا انجام مطالعات علمی و زمین‌شناسی مجاز برحسب مورد با رعایت مقررات قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع توسط سازمان جنگلها و مراتع یا سازمان حفاظت محیط زیست اقدام خواهد شد.

• تجدید با تمدید پروانه‌های اکتشاف و بهره‌برداری صادره برای معادن واقع در پارک ملی‌ها ممنوع است.

• ورود به پارک‌های ملی و عبور از آن‌ها مستلزم کسب اجازه از سازمان است.

• حمل سلاح (به جز برای مأمورین سازمان محیط زیست) بدون اجازه کتبی از سازمان محیط زیست ممنوع است.
•  

برای دیدن نقشه مناطق چهارگانه حفاظتی ایران روی عکس کلیک نمایید

مناطق حفاظت شده

لیست پارک‌های ملی ایران طبق آخرین آمار

دریافت مشاوره تخصصی رایگان