بناهای عبادی؛ آتشکده

با ظهور داریوش اول در آیین و معماری ایرانی تغییراتی پدید آمد و به جای پرستش دو خدای میترا و اهورا، تنها اهورا مزدا (آفتاب دانا) را نیایش می‌کردند. سپس برای خدای حامی حکومت خود معبدهای برجی شکل، ابتدا در پاسارگاد معروف به زندان سلیمان و سپس در نقش رستم به نام کعبه زرتشت احداث کردند. به عقیده برخی از محققین، کاربری کعبه زرتشت همانند یک ساعت خورشیدی برای تعیین زمان‌های نیایش اهورامزدا بر اساس تابش خورشید بوده است.

ایرانیان بر طبق آیین یکتاپرستی زرتشت، نور و آتش را در مقابل ظلمت و تاریکی جلوه‌ای از نماد خداوند می‌دانستند که انسان از طریق آن می‌توانست خود را به نور حقیقت برساند. لذا آتش را در نقطه‌ای جاودانه نگه‌می‌داشتند تا جاودانگی زندگی انسان‌ها را نمایان کنند.
آتشکده‌ها یا معابد آتش از الگوی فضایی خاصی پیروی می‌کردند. این بنا به صورت چهار تاقی ساخته می‎شد که از یک سقف گنبدی روی چهار ستون نگهدارنده سقف استوار می‌گردید.

آتشکده آذرگشسب

یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین آتشکده‌های ایران آتشکده آذرگشسب در نزدیکی شهر تکاب در آذربایجان غربی می‌باشد. این آتشکده در زمان ساسانیان خاص شهریاران بوده است. سایر قشرهای جامعه آتشکده‌های دیگری داشتند. این آتشکده درون دژی به نام تخت سلیمان قرار داشته است.
مجموعه تخت سلیمان بر روی صفه و یا تختگاهی طبیعی بنا شده، که دو دروازه شمالی و جنوبی داشته است. دریاچه نسبتاً عمیقی با آبی صاف و زلال در وسط این مجموعه واقع است که آب آن از کف دریاچه می‌جوشد. کاخ خسرو که به ایوان خسرو هم معروف است در این مجموعه واقع شده است. بناهای زیادی نیز در اطراف آتشکده قرار داشته که احتمالاً محل زندگی خانواده شاه بوده است.

دریافت مشاوره تخصصی رایگان