پروانهنگری در ایران
همه ساله، پروانه شناسان زیادی از نقاط مختلف جهان برای مطالعه پروانههای ایران به کشور ما سفر میکنند، اگرچه این جاذبه هنوز جایگاه ویژه خود را پیدا نکرده است. پروانههای ایران به دلیل کوچکی جثه و عدم تنوع رنگ در مقایسه با پروانههای استوایی و داشتن شباهتهای فراوان با پروانههای قاره اروپا، تنها میتوانند محققان اروپایی را جذب کنند.
البته افرادی هستند که با انگیزه عکاسی از طبیعت و حیات وحش به ویژه از عکاسی از پروانهها، به کشورهای مختلف سفر میکنند که چشمگیر نیستند. بی شک کشور ایران با اقلیمهای متنوع و تنوع پروانهها برای مردمان این کشور جذاب است و میتوانند با یک دوربین و کمی حوصله تصاویر زیبایی را از پروانهها ثبت کنند.
هر نقطه از ایران دارای تنوعی خاص است و به همین دلیل مشکل بتوان نقطهای خاص را برای پروانهنگری پیشنهاد داد ولی بیشک برای دیدن پروانه ها با تنوع زیاد و تعداد بیشتر در یک روز مناطق کوهستانی البرز، ارسباران، زاگرس میانی و نیز مناطق جنگلی گلستان توصیه میشود.
استانهای آذربایجان شرقی و غربی از پرتنوعترین مناطق کشور برای پروانه ها به شمار میآیند. استانهای واقع در حاشیه کویر لوت و کویر مرکزی اگرچه از تنوع کمتری برخوردارند، تعداد بیشتری از گونههای اندمیک پروانهها را نسبت به شمال غرب کشور را در خود جای دادهاند. رشته کوههای زاگرس و مناطقی از البرز مرکزی برای دیدن تنوع پروانههای اندمیک بهترین مکانها هستند. به طور میانگین، بهترین زمان دیدن پروانهها در ایران ماههای خرداد تا اواخر تیر و ارتباط بین 1,800 تا 2,500 متری است.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان