آشنایی با گیاه سریش 

گیاه زیبای سریش با نام علمی "Eremurus"، زیبایی‌هایش با توجه به اسمش بر چشم هر بیننده‌ای می‌نشیند، این گیاه با نام‌های "Foxtail lily" (دم روباهی) و" Desert Candle "(شمع صحرایی) نیز شناخته شده است. درزبان محلی سربندان نیز به آن گولک می‌گویند.

سریش، از گیاهان زینتی است که اندمیک اروپای شرقی و آسیای مرکزی است (ایران، ترکیه، افغانستان و ...) و بعضی از گونه‌های آن نیز در هیمالیا دیده شده است. این گیاه از خانواده Asphodelacae، گیاهانی با برگ‌های طوقه‌ای بزرگ، ضخیم و گوشتی و گل‌هایی لوله‌ای به رنگ زرد، نارنجی، سفید و صورتی است که به صورت دسته‌ای و متراکم قرار دارند و فصل گل‌دهی آن نیز خرداد و تیر است .سریش گیاهی است باریک و بلند با ارتفاع بین 5 تا 10 فوت، برگ‌هایی به بزرگی 48 اینچ و پهنای 4 اینچ.

موارد استفاده‌ از گیاه سریش:

ریشه سریش ضخیم و بلند است و برای استخراج چسب همانطور که از نام آن پیداست استفاده می‌شود. از برگ‌های سریش به عنوان سبزیجاتی حاوی ویتامین‌های پتاسیم ، کلسیم ، منیزیم و آهن استفاده می‌شود. دم کرده گل های آن نیز دارای خواص درمانی است.

نحوه‌ی پرورش گیاه سریش

برای پرورش سریش نیاز به آفتاب زیاد و خاک شنی یا ماسه‌ای مرطوب است و بهترین فصل برای کاشت آن بهار و تابستان است.

عکس‌ها در مسیر روستای خمده به هرانده و غار بورنیک گرفته شده است

نگارنده: لعیا صدیقی

معرفی گیاهان- کانون گیاهان طبیعت

دریافت مشاوره تخصصی رایگان