گونه قورباغه پادراز ایرانی
نام فارسی: قورباغه پا دراز ایرانی
نام علمی: Rana macrocnemis
نام انگلیسی: Iranian Long-legged Frog
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
ویژگی‌های ظاهری
وجود چندین خط تیره و روشن روی سطح پشتی، نمای راهراه را به آن می‌دهد. چین‌های طرفی پشتی به خوبی رشد کرده، برآمدگی داخلی کف پا گرد و از طرفین فشرده نشده، مفصل ساق-مچ پا وقتی به طرف جلو گذاشته شود به جلوتر از نوک پوزه نمی‌رسد. فاصله بین چشم و نوک پوزه بزرگتر از فاصله بین نوارهای تیره در جلوی چشم‌ها، لبه قدامی دندان‌های تیغه‌ای در عقب لبه‌های قدامی سوراخ‌های داخل بینی، دندان‌ها مورب‌تر از دندان‌های Rana ridibunda هستند. پشت بدن دارای برآمدگی‌های مشخص است. در اغلب موارد یک نوار عریض در طول قسمت میانی پشتی وجود دارد. پشت بدن و اعضای حرکتی (دست‌ها و پاها) متمایل به قهوه‌ای یا سبز زیتونی همراه با لکه‌های تیره، سطح زیر پاهای عقبی قرمز است. لکه گیج‌گاهی تیره از چشم‌ها و پرده صماخ عبور کرده و تقریبا تا شانه‌ها می‌رسد، این لکه به طرف خلفی باریک می‌شود. در موقع زنده بودن، شکم قرمز یا به رنگ رز و در محلول یکنواخت. نرها دارای اندام‌های تشدید صدای داخلی در زیر پوست گلو، در طول دوره تولید مثل هستند. اولین انگشت پاهای جلویی نرها دارای توبرکل (برآمدگی) و به چند قسمت تقسیم شده است.
ویژگی‌های زیستی
در بهار و تابستان به ماندن در زیر آب برای مدت طولانی راغب نیست و برای تنفس هوای تازه سر خود را از سطح آب بیرون می‌آورد. برای همین منظور از گیاهان آبی، کنده درختان، نی‌ها و سایر چیزهایی که بر روی سطح آب شناور هستند بالا می‌رود. از سوسکها، کرم‌ها، لاروهای عنکبوتیان آبی زنده، حلزونی‌ها و سایر موجودات تغذیه می‌کنند.
زیستگاه قورباغه پادراز، پراکندگی و فراوانی
در ایران این گونه تاکنون از استان‌های شمال غربی، شمالی -مازندران و گیلان- و استان مرکزی گزارش شده است. در نواحی مرطوب، استپ‌ها، علفزارها و نواحی دارای رودخانه و دریاچه زیست می‌کنند.
پراکنش جهانی
پراکندگی قورباغه پا دراز ایرانی در جهان، در کشورهای ارمنستان، آذربایجان، روسیه، ترکیه و ایران است.
وضعیت حفاظتی
در لیست قرمز در وضعیت کمترین نگرانی (LC) قرار دارد اما جمعیت آن در حال کاهش است. از نظر قوانین ملی این گونه جز گونه‌های غیرحمایت شده است.
طبقه بندی گونه قورباغه پادراز
سایر اعضای این خانواده را بشناسیم
راسته دوزیستان بدون دم
Morphological characters: It is having several dark and light ribbons on the dorsal part. The lateral folds are developed well, the inner ridge of the sole is rounded and it is not compressed laterally. The joint between the leg and ankle when is forward does not reach the snout. The distance between the eye and the snout is bigger than the distance between the dark bands of the front eyes, the posterior lobe of the laminar teeth in the back of the anterior margins of the nostril; the teeth are more biased than Rana ridibunda. The dorsal part of the body has obvious ridges. In most of them there is a wide band along the dorsal part of the body. Dorsal part of the body and limbs are brown or dark olive with dark spots. The sole of the hinge limbs are red. The dark temporal spot passes the eyes and tympanic cavity and almost reach the shoulders. This spot getting narrower backward. When they are alive, the ventral part is red, and males have internal resonance organs under the throat skin. During the reproductive cycle the first finger of the forelimbs of males have a tuberclewhich is divided to different parts.
Biological characters: In the spring and summer, they do not like staying under the Water for a long time and for breathing the fresh air exit the head out of the water. For this reason, they feed on aquatic plants, tree trucks, canes, and other things which are floated in on the water. They feed on cockroaches, worms, aquatic larva spider, snails, and other animals.
Distribution and habitat: They are distributed in Armenia, Azerbaijan, Russia, and Turkey. In Iran they have been reported from North-West provinces, Mazandaran, Gilan, and Central Province. They live in humid areas, Steps, meadows, and areas with rivers and lakes.
Conservation status: They listed as least concern (LC) in IUCN and their population is decreasing. This species is an unprotected species based on the national rules.