سوارکاری بختیاری

از دیگر مراسم‌های ایل بختیاری سوارکاریست. در فرهنگ ایل بختیاری سوارکاری مخصوص مردان است و در آن نوازندگان پرهیجان‌ترین آواهای خود را در سازها می‌دمند و اسب‌ها با همین ملودی بر سرعت گام‌های خود می‌افزایند.

آوازهای تغزلی

بخش دیگری از موسیقی راست یا شاد را آوازهای تغزلی همچون دی بلال، دانی دانی، عزیزم سوزه، لکو و شلیل تشکیل می‌دهند که لطافت و گیرایی خاصی دارند. هر یک از آوازهای تغزلی فوق شرح ویژه‌ای دارد. به عنوان مثال دی بلال برای بختیاری‌ها، شوقی خاص دارد و در قالب‌های گوناگون برده شده است. پیشینه این شعر گواه آن است که ریشه آن در بختیاری بوده و از آنجا از طریق موسیقیدانان به شیراز و مناطق دیگر برده شده است. در شرح نام دی بلال نیز گفته شده است که دختری بوده که شهرت زیبایی او در همه بختیاری پیچیده بود و از عشاق پاکباخته‌ای است که ناکام از دنیا رفته است.

موسیقی مقامی

موسیقی بختیاری یکی از حوزه‌های گسترده موسیقی مقامی ایران است. نام مقام‌ها، بیانگر نسبت هر نغمه با موضوع و سرگذشت ابداع آنها است و این بدان معناست که هر مقام اصیل موسیقی بختیاری در نسبت با مراسم، آیین‌ها و یا سنت‌های ایل بختیاری تکوین یافته است. نغمه‌های دیگر موسیقی بختیاری که بعد از موسیقی کهن این قوم شکل گرفته‌اند، عمدتاً تصنیف‌هایی هستند که بر اساس لحن کلی موسیقی بختیاری و گاهی متاثر از یکی از مقام‌های اصلی یا نغمه‌های وابسته به آنها ساخته و اجرا می‌شوند.

دریافت مشاوره تخصصی رایگان

سبک‌های موسیقی محلی بختیاری

توشمال‌ها
چوب بازی
سوارکاری
مقام گاه گریو