گونه قورباغه درختی
نام فارسی: قورباغه درختی
نام علمی: Hyla savignyi
نام انگلیسی: Tree Frog
فاصله بین کلواک و خطی که سوراخهای بینی و لبههای قدامی چشم را به هم وصل میکند، دو برابر طول ساق پا است. بطور یکنواخت سبز، خاکستری، متمایل به زرد، متمایل به سیاه در پشت بدن، گاهی اوقات دارای نقاط تیره کوچک در این ناحیه سفید یا کمی متمایل به زرد در زیر.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
ویژگیهای ظاهری
قورباغه درختی نسبت به دیگر گونههای ایرانی دوزیستان بدون دم جثه بسیار کوچکتری دارد. آرواره فوقانی و گاه آرواره تحتانی دارای دندان است. زوائد عرضی مهره خاجی معمولاً پهن شده است. به رنگهای سبز تیره تا سبز روشن و حتی گاهی تا نزدیک به قهوهای نیز دیده میشود. در نوک انگشتان اندام جلویی و عقبی دارای اندامهای چسبنده است که به کمک آنها به برگهای درختان و شاخ و برگ آنها میچسبد. مردمک چشم آنها به صورت افقی بیضی شکل است. در نرها کیسه صوتی که در ناحیه زیرین بدن قرار گرفته است نسبت به مادهها بزرگتر است.
ویژگیهای زیستی
قورباغه درختی تنها نماینده گونههای قورباغه درختزی در ایران است. به تازگی قورباغه درختی را براساس برخی مطالعات از جمله آنالیز صوتی و بررسی دادههای مولکولی به دو گونه Hyla orientalis و Hyla savignyi تفکیک نمودهاند. تجمعهای گروهی قورباغههای درختی شامل 15 تا 20 نر و تعداد زیادی ماده است اما گروههای تولیدمثلی شامل 3 تا 5 قورباغه از هر دو جنس است. صدای جفتگیری دارای ریتمی شبیه "ته ته ته" است که قابل تقلید توسط انسانها نیز هست که پاسخی است از سوی جنس نر. در تابستان آوازخوانی از زمان شفق شروع میشود اما در بهار اغلب هنگام غروب شنیده میشود. پس از دوره تولیدمثلی در روز فعال نیستند. خواب زمستانی بسته به شرایط اکولوژی متفاوت است و در بعضی مناطق نیازی به خواب زمستانی ندارند. بین 200 تا 1,000 تخم در هر توده تخم وجود دارد. تخمها به صورت تودههای کوچک در زیر علفهای زیر سطح آب قرار داده میشوند. دگردیسی لاروها معمولاً در فصل تابستان صورت میگیرد اما بسته به ارتفاع این زمان ممکن است متفاوت باشد.
زیستگاه قورباغه درختی، پراکندگی و فراوانی
در ایران در استانهای گیلان، مازندران، آذربایجان شرقی و غربی، کردستان، کرمانشاه، لرستان، ایلام، همدان، خوزستان، فارس و مرکزی از ارتفاع 350 تا 1,500 متری پراکنده است. این گونه در نواحی استپ، بیابانی و نیمه بیابانی، بوتهزارها، باغها و نواحی جنگلی، مردابها و تالابها زیست میکند.
پراکنش جهانی
پراکندگی قورباغه درختی در گرجستان، مصر، عراق، فلسطین، اردن، لبنان، ترکیه، سوریه، قبرس و ایران است.
وضعیت حفاظتی
گونه قورباغه درختی در لیست قرمز در وضعیت کمترین نگرانی قرار دارد (LC) جمعیت آن ثابت است. بنابراین نیازی به اجرای برنامههای حفاظتی در حال حاضر وجود ندارد. از نظر قوانین ملی این گونه جزو گونههای غیرحمایت شده است.
طبقه بندی گونه
سایر اعضای این خانواده را بشناسیم
راسته دوزیستان بدون دم
- Morphological characters: The tree frog is so small compare to the other Iranian amphibians. The upper jaw and sometimes lower jaw have teeth. The width of the outer papillae of the vertebra is wide normally. They are dark green to light green and sometimes are brown. At the finger tips of the hinge and fore limbs they have sticky organs which they help them to stick to the trees’ leaves and branches. Their eye’s pupil is horizontal ovate. In the males the vocal sac is placed underneath the body and they are larger than the females.
- Biological characters: Tree frog is the only presenter of the tree frogs in Ira. Recently using local analysis and molecular techniques they have been classified as two species Hylaorientalisand Hylasavignyi. Their group gathering is about 15-20 males and some females. The reproductive groups are including about 3 to 5 frogs from both sexes. The mating voice has the rhythm sound like ‘tetete’ which is imitable by humans which is a response from the male. In summer, the singing starts at twilight; however, in the spring have been heard around the sunset. After the reproductive cycle they are not active in the morning. The hibernationdepends on the ecology and in some areas they do not need any hibernation. Between 200 - 1000 eggs are in each egg batches. The eggs are like small patches located under the grass in the water surface. The metamorphosis of larvae normally happens in summer but it might be different depends on the height of the area.
- Distribution and habitat: They are distributed in Armenia, Azerbaijan, Egypt, Iraq, Jordon, Lebanon, Turkey and in Iran (Gilaan Province, Mazandaraan, western and eastern Azerbaijan, Kordestan, Kermanshah, Lorestan, Ilam, Hamedan, Khouzestan, Fars and Central from a height of 350 to 1500 m. This species lives in steps, arid and semi-arid areas, meadows, gardens, forests, marshes, and lagoons.
- Conservation status: They listed as least concern (LC) in IUCN and their population is constant. This species is an unprotected species based on the national rules