خانواده خوکها FAMILY SUIDAE
خوکها که نوع وحشی آن گراز نامیده میشود جثهی بزرگ، دست و پای کوتاه، گردن کلفت، پوزه دراز و استوانهای شکلی دارند. پوزه قابل حرکت آنها دارای یک صفحه غضروفی در نوک آن است که برای برگرداندن خاکهای سطحی مورد استفاده قرار میگیرد. این پوزه به وسیله یک استخوان غیر معمولی تقویت میشود. سوراخهای بینی در جلوی این صفحه قرار دارند. در هر 2 فک، دندانهای نیش و دندان پیشین دیده میشود. دست و پا 4 انگشت دارد که در راه رفتن فقط از 2تای جلویی استفاده میکند (آثار 2 انگشت دیگر در برف و گل مشاهده میشود).
ارزش اقتصادی خوکها:
افراد این خانواده از پستانداران ایران در طبیعت و بهخصوص در جنگل نقش باغبان طبیعت را برعهده دارند. آنها به وسیله پوزه و دندانهای نیش بلند خود خاک را زیرورو میکنند و علاوه بر پوک کردن، هوادهی و دفن بذر گیاهان، تعداد زیادی از لاروهای حشرات مضر را نیز نابود میسازند. در فصل زمستان نیز با کنار زدن برفها، مواد غذایی را در اختیار علفخواران و پرندگان قرار میدهند. گرازها غذای مناسبی برای گوشتخواران بزرگ هستند و در بقای آنها نقش مؤثری دارند.
خصوصیات اخلاقی خوکها:
گرازها حیوانات ترسوئی هستند آنها به محض احساس خطر به سرعت فرار میکنند ولی در مواقعی که زخمی شده یا در تنگنا قرار بگیرند، ممکن است به انسان یا سگ حمله کنند و به وسیله دندانهای نیش بلند و قوی خود ضربات خطرناکی وارد سازند. گرازهای زخمی بسیار خطرناکند (در ایران آدمهای عصبانی و لجباز را به گراز تیرخورده تشبیه میکنند).
وضعیت حفاظتی خوکها:
در سالهای اخیر در برخی مناطق کشور جمعیت گراز به علت حرام بودن گوشت و نیز تولیدمثل زیاد آن به نحو شدیدی افزایش یافته و به صورت آفتی جدی برای محصولات کشاورزی مناطق مختلق درآمده است. برای مثال گرازها در خوزستان آفت مزارع نیشکر، در گیلان و مازندران آفت مزارع برنج، در جیرفت آفت ذرت و به طور کلی در اکثر مناطق کشور آفت غلات، صیفی جات و میوه هستند. در بسیاری از مناطق کشور عدهای به شغل حفاظت از مزارع در مقابل گراز مشغولهستند. به تازگی برای اقلیتهای مذهبی مجوزهایی برای شکار این حیوان و استفاده از فرآوردههای گوشتی آن صادر میشود.
از خانواده خوکها در ایران تاکنون 1گونه شناسایی شده است:
- گونه گراز (خوک وحشی)
دریافت مشاوره تخصصی رایگان