گونه خفاش سروتین آناتولی Anatolian Serotine
نام فارسی: سروتین آناتولی
نام علمی: Eptesicus anatolicus
نام انگلیسی: Anatolian Serotine
ویژگی‌های ظاهری گونه خفاش سروتین آناتولی
طول سر و بدن 61 تا 77 میلی‌متر، طول ساعد 43 تا 52 میلی‌متر، طول دم 42 تا 59 میلی‌متر و وزن 14 تا 21 گرم است. سروتینی با جثه متوسط و کوچک‌تر از E.serotinus اما بزرگ‌تر از E.bottae. پوزه‌ای کوتاه‌تر و گوشکی باریک‌تر از E.serotinus دارد. پرده‌های بال، صورت و گوش‌هایش کاملا سیاه و در تضاد با رنگ روشن‌تر موهای بدن هستند. موهای پشت کوتاه‌تر (8.5 میلی‌متر) از E.serotinus و دو رنگ با بنُ قهوه‌ای و نوک عسلی تا طلایی. موهای سطح شکمی سفید چرک. رنگ بدن افراد جوان در مجموع تیره‌تر و خاکستری‌تر و تضاد سطوح شکمی و پشتی در آنها کمتر است. نوک آلت تناسلی نر به وضوح پهن‌تر است. عرض جمجمه بیشتر و جعبه مغزی بلندتر از E.bottae است. طول ردیف دندانی آرواره بالا کمتر از 7 میلی‌متر. دومین دندان پیش در آرواره بالا کوچک است و به زحمت به دندانه دوم نخستین دندان پیش می‌رسد.
ویژگی‌های زیستی گونه خفاش سروتین آناتولی
گونه خفاش سروتین آناتولی سریع پرواز می‌کند. در خوابگاه با خفاش نعل اسبی بزرگ، پی پیسترل ساوی و گونه‌های مختلف جنس مایوتیس شریک می‌شود. خوابگاه آن اغلب کاملا روشن است. عمدتا از نازک‌بالان و پس از آن از قاب‌بالان (سوسک‌های طلایی)، راست‌بالان، نیم‌بالان (ساس‌ها) و دوبالان تغذیه می‌کند. به نظر می‌رسد رژیم غذایی بسته به منطقه و فصل تغییرات زیادی نشان می‌دهد. با اینکه اغلب انفرادی زندگی می‌کند و تنها مشاهده می‌شود کلنی‌های زایمان آن از 15 تا 20 ماده تشکیل می‌شود. معمولا در خرداد 2 نوزاد به دنیا می‌آورد.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه خفاش سروتین آناتولی در ایران
گونه خفاش سروتین آناتولی ساکن مناطق ساحلی، بوته‌زارهای نوع مدیترانه‌ای، جنگل‌های بلوط زاگرس و دامنه‌های صخره‌ای کوهستانی است. احتمالا در اصل خفاشی شکاف‌زی است. درشکاف‌های دیوار و سقف ویرانه‌های باستانی، زیر پل‌ها و احتمالا شکاف‌های باریک دیواره‌های سنگی می‌خوابد. بر فراز مناطق باز و همچنین اطراف چراغ‌های تیر برق، در امتداد صخره‌ها و پوشش گیاهی خوراک‌جویی می‌کند. از هم سطح دریا تا ارتفاع 1,850 متری گزارش شده است. این خفاش در ایران چندان فراوان نیست و تاکنون از استان‌های کرمانشاه، لرستان، کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان،فارس و کرمان گزارش شده است.
وضعیت حفاظتی گونه خفاش سروتین آناتولی
گونه خفاش سروتین آناتولی در فهرست سرخ IUCN به عنوان زیرگونه‌هایی از E. bottae در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد. از خفاش‌های نسبتا کمیاب با پراکندگی گسترده است و هیچ خطر مهمی آن را تهدید نمی‌کند. ممکن است مرمت آثار باستانی آن را تهدید کند.
طبقه بندی گونه خفاش سروتین آناتولی
سایر اعضای خانواده خفاش‌ها را بشناسیم
زیر راسته خفاش‌های کوچک
- گونه خفاش مایوتیس بکشتاین
- گونه خفاش مایوتیس شائوب
- گونه خفاش مایوتیس گوش موشی کوچک
- گونه خفاش مایوتیس انگشت دراز
- گونه خفاش مایوتیس سبیل‌دار
- گونه خفاش مایوتیس ناتر
- گونه خفاش مایوتیس گوش بریده (خفاش حنایی)
- گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
- گونه خفاش پی پیسترل کوچک (کوتوله)
- گونه خفاش پی پیسترل (خفاش لب کوتاه)
- گونه خفاش پی پیسترل کول (خفاش بال سفید)
- گونه خفاش پی پیسترل ساوی (خفاش دو رنگ)
- گونه خفاش پی پیسترل عربی
- گونه خفاش جنگلی معمولی (خفاش نکتیول)
- گونه خفاش جنگلی بزرگ
- گونه خفاش جنگلی کوچک
- گونه خفاش سروتین شمالی
- گونه خفاش سروتین بوبرینسکی (خفاش قره‌قوم)
- گونه خفاش سروتین هندی
- گونه خفاش سروتین
- گونه خفاش سروتین بتا (خفاش زرد)
- گونه خفاش سروتین آگنف
- گونه خفاش سروتین آناتولی
- گونه خفاش سروتین سندی
- گونه خفاش برفکی
- گونه خفاش گوش پهن آسیایی
- گونه خفاش گوش بلند کوهستانی
- گونه خفاش گوش بلند آسیای میانه
- گونه خفاش گوش بلند قهوه‌ای
- گونه خفاش گوش پهن اروپایی
- گونه خفاش بیابانی
- گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
External Features: HB 61-77 mm, FA 43-52 mm, T 42-59 mm and W 14- 21 gr. A medium-sized serotine, smaller than E.serotinus but larger than E.bottae. Shorter snout and narrower tragus than in E.serotinus. Face, ears and flight membranes are deep black and in contrast with the paler fur. Dorsal hairs are shorter (8.5 mm) than what is observed in E.serotinus and are bicolored with brown base and honey to blond tips. Ventral fur whitish-grey. Young animals are darker with more grey shades and have a less strongly contrasting ventral side. Penis is distinctly broader at the tip. The skull is wider and the braincase is higher than that of E.bottae. Upper tooth-row (CM3) less than 7 mm. Second upper incisors are small, barely taller than the cingulum on the first incisors.
Biological Features: Flights rapid. Shares roost with Hypsugo savii, Rhinolophus ferrumequinum and various Myotis species. The roost is often fully lightened. Feeds mainly on Hymenoptera, followed by Coleoptera (Scarabaeidae), Orthoptera, Hemiptera (Heteroptera) and Diptera (Brachycera). It seems the diet varies considerably, locally and seasonally. Often found solitary, although maternity colonies may consist of 15-20 females. Usually two young are born in late May and early June.
Habitat, Distribution and Abundance: An inhabitant of coastal zones, Mediterranean scrub, Zagrosian oak woodland and rocky mountain slopes. Probably, a rock crevice dweller originally . Roosts in wall and ceiling cracks of ancient ruins, under bridges and presumably narrow crevices in rockfaces. Forages over open areas but also around streetlamps, along cliffs and vegetation. Occur from sea level up to 1,850 m., a.s.l. An almost rare species in Iran. Recorded from Kermanshah, Lorestan, Kohgiluyeh and Boyerahmad, Khuzestan, Fars and Kerman provinces.
Conservation Status: Classified by IUCN Red List of threatened species in “Least Concern” (LC) category as a subspecies of E. bottae. A relatively rare species with wide range and no known major threats. May be threatened by restoration of ancient ruins.