گونه خفاش سروتین شمالی Northern Bat
نام فارسی: خفاش سروتین شمالی
نام علمی: Eptesicus nilssonii
نام انگلیسی: Northern Bat
ویژگی‌های ظاهری گونه خفاش سروتین شمالی
طول سر و بدن 54 تا 64 میلی‌متر، طول ساعد 37 تا 44 میلی‌متر، طول دم 35 تا 50 میلی‌متر و وزن 8 تا 12 گرم است. عضو کوچک جثه‌ای از این جنس، با گوش‌های کوتاه و گرد که پنج چین پوستی عرضی روی لاله هر گوش دارد. یک سوم بالایی لاله گوش دارای انحنایی به سمت خارج است. پوست لبه داخلی گوش معمولا دارای طره‌ای از موی زرد رنگ است. گوشک کوتاه و نوک آن گرد است و به طرف بالا باریک می‌شود. مهمیز کوتاه‌تر از ساق پا و لوب پس‌مهمیزی باریک است. آخرین مهره دم 3 تا 4 میلی‌متر از پرده میان‌رانی بیرون می‌زند. بینی، گوش‌ها و پرده‌ها به رنگ قهوه‌ای تیره تا سیاه هستند. موهای پشت بدن بلند و انبوه هستند. رنگ موهای سر و بالای پشت بدن قهوه‌ای تیره و نوکشان طلایی است. تا مرکز پرده میان‌رانی پوشیده از مو است. در پهلوها و گردن مرز آشکاری میان رنگ موهای پشت و موهای زرد–قهوه‌ای سطح شکمی وجود دارد.
ویژگی‌های زیستی گونه خفاش سروتین شمالی
پرواز این گونه از خفاش‌ها به هنگام شکار سریع و ماهرانه است. طعمه‌هایش را در هوا تعقیب و با شیرجه رفتن می‌گیرد. عمدتا از دوبالان کوچک تغذیه می‌کند اما پولک‌بالان، سوسک‌های کوچک، در بعضی مناطق ساس‌ها و حشرات دیگری که روی آب جمع می‌شوند را نیز مصرف می‌کند. کلنی‌های تولیدمثلی آن از 20 تا 50 ماده تشکیل می‌شود. نرها معمولا تک‌زی هستند. ماده‌ها از قلمرو تغذیه‌ای کوچکی حتی در برابر اعضای دیگر همان شیرخوارگاه دفاع می‌کنند و با جیغ‌های قابل شنیدن آنها را فراری می‌دهند. جفت‌گیری در مکان ازدحام و همچنین در خوابگاه‌های زمستانی انجام می‌شود. در عرض‌های شمالی تعداد نوزاد در هر زایمان یکی است اما هرچه به طرف جنوب می‌رویم دوقلو فراوان‌تر می‌شود. نوزادان از اواخر خرداد تا اوایل مرداد به دنیا می‌آیند. معمولا مهاجرت نمی‌کنند اما خوابگاهشان را در طول فصل‌ها چندین بار عوض می‌کنند. بیشترین عمر ثابت شده آن در طبیعت 21 سال است.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه خفاش سروتین شمالی در ایران
گونه خفاش سروتین شمالی خفاش معمول جنگل‌های شمالی و کوهستانی است و در زیستگاه‌های گوناگون از تایگاهای کوهستانی گرفته تا بیابان یافت می‌شود. بر فراز زیستگاه‌های بازی همچون درخت‌زارها یا حاشیه آنها، مزارع، پارک‌ها و باغ‌ها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها و چراغ‌های تیر برق شکار می‌کند. تابستان‌ها عمدتا در بام خانه‌ها و گاهی در سوراخ درختان می‌خوابد. خوابگاه‌های زمستانی آن را عمدتا در خانه‌ها، زیرزمین‌ها و زیستگاه‌های زیرزمینی طبیعی و مصنوعی می‌توان یافت. از سطح دریا تا ارتفاع 2,300 متر و در ایران از ارتفاع 2,920 متر از سطح دریا گزارش شده است. در ایران گونه خفاش سروتین شمالی بسیار نادر است (از خفاش‌های کمیاب ایران) که تنها در 2 نقطه با فاصله 20 کیلومتر از هم در استان مازندران در سال‌های 1341 و 1385 ثبت شده است. این جنوبی‌ترین حد پراکندگی جهانی این گونه است.
پراکنش جهانی گونه خفاش سروتین شمالی
پراکندگی این پستاندار پرنده در دنیا در قاره اروپا و آسیاست.
وضعیت حفاظتی گونه خفاش سروتین شمالی
گونه خفاش سروتین شمالی در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد، زیرا پراکندگی وسیعی دارد و فراوان است. افت جمعیت در آن تشخیص داده نشده است و هیچ خطر مهمی آن را تهدید نمی‌کند. نوسازی خانه‌ها و آزار و اذیت مالکان می‌تواند آنها را از خوابگاهشان محروم کند. در بیشتر کشورهای واقع در گستره پراکندگی‌اش بر اساس قوانین ملی و بین‌المللی حفاظت می‌شود.
طبقه بندی گونه خفاش سروتین شمالی
سایر اعضای خانواده خفاش‌ها را بشناسیم
زیر راسته خفاش‌های کوچک
- گونه خفاش مایوتیس بکشتاین
- گونه خفاش مایوتیس شائوب
- گونه خفاش مایوتیس گوش موشی کوچک
- گونه خفاش مایوتیس انگشت دراز
- گونه خفاش مایوتیس سبیل‌دار
- گونه خفاش مایوتیس ناتر
- گونه خفاش مایوتیس گوش بریده (خفاش حنایی)
- گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
- گونه خفاش پی پیسترل کوچک (کوتوله)
- گونه خفاش پی پیسترل (خفاش لب کوتاه)
- گونه خفاش پی پیسترل کول (خفاش بال سفید)
- گونه خفاش پی پیسترل ساوی (خفاش دو رنگ)
- گونه خفاش پی پیسترل عربی
- گونه خفاش جنگلی معمولی (خفاش نکتیول)
- گونه خفاش جنگلی بزرگ
- گونه خفاش جنگلی کوچک
- گونه خفاش سروتین شمالی
- گونه خفاش سروتین بوبرینسکی (خفاش قره‌قوم)
- گونه خفاش سروتین هندی
- گونه خفاش سروتین
- گونه خفاش سروتین بتا (خفاش زرد)
- گونه خفاش سروتین آگنف
- گونه خفاش سروتین آناتولی
- گونه خفاش سروتین سندی
- گونه خفاش برفکی
- گونه خفاش گوش پهن آسیایی
- گونه خفاش گوش بلند کوهستانی
- گونه خفاش گوش بلند آسیای میانه
- گونه خفاش گوش بلند قهوه‌ای
- گونه خفاش گوش پهن اروپایی
- گونه خفاش بیابانی
- گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
External Features: HB 54-64 mm, FA 37-44 mm, T 35-50 mm and W 8-12 gr. A small member of the genus. Short rounded ears with five transverse folds on the outer edge. Upper third of the outer edge of the ears curved. The skin at the inner edge of the ears typically with dense yellowish hair tufts. Tragus short, narrowing toward the rounded tip. Calcar shorter than tibia, post-calcarial lobe narrow. The last tail vertebra extends 3-4 mm beyond the interfemoral membrane. Nose, ears and membranes dark brown to black. Dorsal fur long and shaggy; dark brown with golden tipped hairs on the head and upper back. Hair extends to the centre of the interfemoral membrane. Clear demarcation line with yellow-brown or beige ventral fur along the neck.
Biological Features: Hunting flight rapid and agile. The preys are captured by aerial pursuits and dives. Feeds mainly on small Diptera (usually Nematocera), but also takes Lepidoptera, small beetles, bugs (locally) and other insects that occur over water. Maternity colonies comprise of 20-50 females. Males are generally solitary. Females defend a small feeding territory, even against members of the same nursery colony, by means of chases and shrill, clearly audible calls. Mating takes place at swarming sites and in winter roosts. Litter size usually one in the north, twins more common further south. The young are born in the middle of June to the end of July. Usually a sedentary species that may shift roosts several times over seasons. The proven maximum age in the wild is over 21 years.
Habitat, Distribution and Abundance: A typical bat of boreal and mountain forest areas, found in a variety of habitats from mountain taiga to desert. Forages in open areas of diverse habitats, including woodland edge, farmlands, parks and gardens, over lakes and rivers and at street lights. Summer roosts are located mainly in houses, occasionally in tree holes. Winter roosts are found mainly in houses, cellars, and natural and artificial underground habitats. Occurs from sea level up to 2,300 m., a.s.l., but recorded from 2920 m., a.s.l. in Iran. It is a very rare species in Iran that recorded only in two sites, just 20 km apart, from Mazandaran Province, in 1962 and 2006. These are the southernmost localities in distribution range of the species.
Conservation Status: Listed as “Least Concern” (LC) in IUCN Red List of threatened species because this species is widespread and abundant. No decline in population size has been detected, and there are no known widespread major threats. It may be subject to persecution by house owners and building renovation. It is protected in most countries in its distribution range, by national and international laws.