کوچ عشایر

کوچ به معنی جابجایی مرتب و دسته‌جمعی خانواده‌های یک ایل به همراه دام‌هایشان از محلی به محل دیگر و بالعکس به منظور یافتن یک منبع اقتصادی است. کوچ حرکتی عظیم در زندگی ایلات است و می‌توان از آن به عنوان قلب تپنده‌ای یاد کرد که خون حیات‌بخش را در زندگی کوچ‌نشینی به جریان در می‌آورد.

هدف از کوچ

هدف از کوچ استفاده از موقعیت سرسبزی مراتع و چراگاه‌های طبیعی در فاصله زمانی معین، و هدف نهایی پرورش دام و برخورداری از فرآورده‌های دامی است. می‌توان گفت کوچ از سویی تابعی است از نظام دامداری طبیعی و از سوی دیگر شیوه زندگی طبیعی در طبیعت با ویژگی‌های فرهنگی، اجتماعی و بعضاً سیاسی.

کوچ

کوچ از مصدر کوچیدن، جابجایی فصلی یا دوره‌ای خانواده‌های ایلیاتی مابین قلمروهای ییلاقی و قشلاقی همراه با اعضای خانوار، احشام و اسباب و لوازم زندگی است.
کوچ از الزامات زندگی شبانی و دامداری بوده و باید آن را تطبیق زندگی این مردمان با محیط پیرامون دانست. در زندگی ایلیاتی، اتکای معاش انسان به دام موجب به وجودآمدن پدیده کوچ در پاسخ به نیاز مراتع تازه و پربار برای تعلیف رمه‌ها گردیده است و ارتباط انسان، دام و مرتع، ادامه حیات ایلیاتی را سبب می شود و سیستمی مبتنی بر رابطه انسان، دام و مرتع را ایجاد می‌نماید.
کوچ با هدف دستیابی به چراگاه‌های حیات‌بخش و علوفه مرتعی تازه و احتراز از سرما و گرمای شدید، بخش حیاتی زندگی ایلیاتی است.

در ارتباط با کوچ عشایر موضوعات زیر مورد بررسی قرار می‌گیرند

- انواع کوچ
- زمان کوچ
- ایل راه
- تاریخچه کوچ‌نشینی در ایران

دریافت مشاوره تخصصی رایگان

در ارتباط با ایلات و عشایر به موضوعات زیر می‌پردازیم:

1. ایل و ایلیاتی در ایران
2. سیستم‌های خویشاوندی و ساختار اجتماعی ایلات
3. کوچ عشایر
4. سرزمین و قلمرو کوچ‌نشینان
5. مسکن عشایر
6. اقتصاد کوچ‌نشینان
7. تغییر سبک زندگی ایلیاتی در ایران
8. پراکندگی ایلات ایران