گونه خفاش بال سفید Kuhl's Pipistrelle
نام فارسی: خفاش بال سفید (خفاش پی پیسترل کول)
نام علمی: Pipistrellus Kuhlii
نام انگلیسی: Kuhl's Pipistrelle
ویژگی‌های ظاهری گونه خفاش بال سفید
طول سر و بدن 39 تا 55 میلی‌متر، طول ساعد 30 تا 36 میلی‌متر، طول دم 30 تا 45 میلی‌متر و وزن 5 تا 10 گرم است. خفاشی کوچک جثه اما اندکی بزرگتر از P.pipistrellus. موهای پشتی دو رنگ هستند و معمولا بن موها تیره اما نوکشان روشن‌تر و قهوه‌ای مایل به زرد است، هرچند رنگ بعضی افراد در مجموع تیره‌تر است. لبه آزاد پرده‌های بال و دم، به ویژه بین انگشت پنجم و کف پا، حاشیه سفیدی با عرض متغیر وجود دارد که ممکن است در بعضی نمونه‌های تیره‌تر وجود نداشته باشد. گوش‌ها کوچک و دارای 5 چین پوستی هستند. نوک گوشک گرد است اما پهن‌تر از تنه آن نیست. نخستین دندان پیش بالا تنها 1 دندانه دارد و دومین دندان پیش بالا بسیار کوچک است. نخستین دندان پیش‌آسیای آرواره بالا بسیار کوچک و خارج از ردیف دندانی و متمایل به داخل دهان است، از این رو از نمای بیرونی دیده نمی‌شود.
ویژگی‌های زیستی گونه خفاش بال سفید
گونه خفاش بال سفید خیلی زود و پیش از غروب از خوابگاه خارج می‌شود و گاهی در روشنایی روز نیز دیده می‌شود. معمولاً در ارتفاع 2 تا 7 متر و گاهی در ارتفاع بیشتری (حدود 14 متر) پرواز می‌کند. اغلب با پرستوها در حال شکار دیده می‌شود. در پرواز سریع و چابک و قدرت مانور آن بسیار زیاد است. بیشترین انرژی آواهای پژواک جایابی در فرکانس 36 تا 42 کیلوهرتز است. اغلب در اطراف چراغ‌های تیر برق و در نواحی شهری شکار می‌کند. در فصل زمستان به خواب زمستانی فرو می‌رود. گاهی اوقات برای پیدا کردن مکان مناسب جهت زمستان خوابی مهاجرت می‌کند اما در حالت کلی ساکن است و مهاجرت نمی‌کند.
تغذیه خفاش پی پیسترل کول: از آب‌های راکد می‌نوشد و مانند پرستو، نوشیدن آب در حال پرواز انجام می‌گیرد. از دوبالان کوچک، پولک‌بالان، بال‌موداران و نیم‌بالان و همچنین قاب‌بالان کوچک تغذیه می‌کند.
تولید مثل خفاش پی پیسترل کول: جفت‌گیری در فصل پاییز شروع می‌شود. دارای تاخیر باروری است. مدت آبستنی بستگی به درجه حرارت محیط دارد و بین 50 تا 60 روز است. در اوایل خرداد 1 تا 2 نوزاد به دنیا می‌آورد. بچه‌ها تا 50 روزگی وابسته به مادرند و در 1 سالگی بالغ می‌شوند. برای تشکیل کلنی‌های زایمان تا 100 خفاش ماده یا گاهی بیشتر گرد هم می‌آیند.
طول عمر خفاش کول در طبیعت به 8 سال می‌رسد.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه خفاش بال سفید در ایران
گونه خفاش پی پیسترل کول تمایل شدید به همزیستی با انسان دارد و در نواحی شهری و مسکونی فراوان است. علاقه زیادی به بررسی نواحی جدید نشان می‌دهد. با حوضه‌های جلگه‌ای نسبتا گرم و نواحی کوهستانی کم‌ارتفاع همبسته است. بر فراز زیستگاه‌های گوناگون همچون زمین‌های کشاورزی و اطراف چراغ‌های تیر برق خوراک‌جویی می‌کند. خوابگاه‌های تابستانی‌اش در خانه‌ها و خوابگاه‌های زمستانی‌اش در شکاف سنگ‌ها و زیرزمین‌هاست. نسبت به P.pipistrellus در عرض‌های جنوبی‌تر یافت می‌شود و تا ارتفاع 2 هزار متر از سطح دریا مشاهده شده است. احتمالا فراوان‌ترین خفاش ایران است و وسیع‌ترین پراکندگی را دارد. تاکنون از استان‌های گیلان، مازندران، اردبیل، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، کرمانشاه، لرستان، کهکیلویه و بویراحمد، ایلام، تهران، زنجان، اصفهان، فارس، بوشهر، هرمزگان، خوزستان، کرمان، سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی و خراسان جنوبی گزارش شده است. با این حال در نیمه جنوبی کشور فراوان‌تر است.
پراکنش جهانی گونه خفاش بال سفید
پراکندگی خفاش پی پیسترل کول در دنیا در قاره‌های اروپا، آسیا و آفریقاست.
وضعیت حفاظتی گونه خفاش بال سفید
گونه خفاش پی پیسترل کول دارای پراکندگی وسیع و فراوان است و جمعیت‌های آن در بخش‌هایی از گستره پراکندگی‌اش رو به افزایش است. به همین دلیل در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد. غیر از کاربرد آفت‌کش‌ها برای ریشه‌کنی پشه (به ویژه در نواحی شهری) هیچ خطر مهمی آن را تهدید نمی‌کند. در بسیاری از کشورها بر اساس قوانین ملی و بین‌المللی حمایت شده است.
طبقه بندی گونه خفاش بال سفید
سایر اعضای خانواده خفاش‌ها را بشناسیم
زیر راسته خفاش‌های کوچک
- گونه خفاش مایوتیس بکشتاین
- گونه خفاش مایوتیس شائوب
- گونه خفاش مایوتیس گوش موشی کوچک
- گونه خفاش مایوتیس انگشت دراز
- گونه خفاش مایوتیس سبیل‌دار
- گونه خفاش مایوتیس ناتر
- گونه خفاش مایوتیس گوش بریده (خفاش حنایی)
- گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
- گونه خفاش پی پیسترل کوچک (کوتوله)
- گونه خفاش پی پیسترل (خفاش لب کوتاه)
- گونه خفاش پی پیسترل کول (خفاش بال سفید)
- گونه خفاش پی پیسترل ساوی (خفاش دو رنگ)
- گونه خفاش پی پیسترل عربی
- گونه خفاش جنگلی معمولی (خفاش نکتیول)
- گونه خفاش جنگلی بزرگ
- گونه خفاش جنگلی کوچک
- گونه خفاش سروتین شمالی
- گونه خفاش سروتین بوبرینسکی (خفاش قره‌قوم)
- گونه خفاش سروتین هندی
- گونه خفاش سروتین
- گونه خفاش سروتین بتا (خفاش زرد)
- گونه خفاش سروتین آگنف
- گونه خفاش سروتین آناتولی
- گونه خفاش سروتین سندی
- گونه خفاش برفکی
- گونه خفاش گوش پهن آسیایی
- گونه خفاش گوش بلند کوهستانی
- گونه خفاش گوش بلند آسیای میانه
- گونه خفاش گوش بلند قهوه‌ای
- گونه خفاش گوش پهن اروپایی
- گونه خفاش بیابانی
- گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
External Features: HB 39-55 mm, FA 30-36 mm, T 30-45 mm and W 5-10 gr. A small bat, though slightly larger than P. pipistrellus. Dorsal fur bicolored; usually dark at base, but lighter yellowish-brown at tips, although some individuals are darker. The free edge of the wing and tail membrane, particularly between the fifth digit and foot, has a white edge of variable width, which may be absent in some darker specimens. Ears are small and have five transverse folds. Tragus is rounded, but not wider at the tip. First upper incisors have single cusp, and second upper incisors are very small. First upper premolars (p3) are very small and displaced inside tooth row, so invisible from outside.
Biological Features: Emerges early before sunset. It is agile, rapid and highly maneuverable flight. Drinks frequently at small water bodies. Maternity colonies up to 100 females, sometimes more, have observed. Echolocation calls with maximum energy at 36-42 kHz. Often hunts around street lights and in urban areas. Feeds on small Diptera, Lepidoptera, Trichoptera and Hemiptera, as well as small Coleoptera seasonally. Probably it is a sedentary species. One or two young are born at the end of May or the beginning of June. Lives up to 8 years in the wild.
Habitat, Distribution and Abundance: Exhibits one of the highest degrees of synanthropy among bats, being common in urban areas and human settlements. Shows great interest in exploring new areas. Associated with relatively warm lowland basins and lower mountainous areas. It forages over a variety of habitats, including agricultural and around street lights. Summer maternity colonies are located in buildings. Winter roosts are in rock crevices and cellars. Found in more southern latitudes compared with P. pipistrellus. Upper altitudinal range is 2,000 m., a.s.l. Probably the most common bat in Iran with the most extensive range. Has been recorded from Guilan, Mazandaran, Ardabil, West Azarbaijan, East Azarbaijan, Kermanshah, Lorestan, Kohgiluyeh Boyerahmad, Ilam, Tehran, Zanjan, Esfahan, Fars, Bushehr, Hormozgan, Khuzestan, Kerman, Sistan and Baluchestan, Khorasan Razavi and South Khorasan provinces. Nevertheless, it is more common in the southern half of the country.
Conservation Status: It is widespread and abundant, and its populations are increasing in parts of the range, hence listed as “Least Concern” (LC) in IUCN Red List of threatened species. No major threats are known, except using pesticides to eradicate mosquitoes (especially in urban areas) and human persecution. It is protected by most countries in it’s distribution range, based on national and international laws.