گونه خفاش مایوتس ناترر Natterer's Myotis
نام فارسی: خفاش مایوتس ناترر
نام علمی: Myotis nattereri
نام انگلیسی: Natterer's Myotis
ویژگیهای ظاهری گونه خفاش مایوتیس ناتر
طول سر و بدن 44 تا 47 میلیمتر، طول ساعد 39 تا 43 میلیمتر، طول دم 47 تا 49 میلیمتراست. میوتیسی با جثه متوسط، پوزه باریک و گوشهای نسبتا درازی (تا 20 میلیمتر) که اگر به جلو خم شوند از نوک پوزه کمی فراتر میروند و انتهایشان خمیدگی آشکاری رو به عقب دارد. گوشک نوکتیز و از نصف طول گوش بلندتر است. موهای بلند و کرکیاش در پشت خاکستری-قهوهای و در سطح شمکی تقریبا سفید است. در امتداد گردن خط تمایز آشکاری دیده میشود. صورت، گوشها و پردهها قهوهای مایل به صورتی هستند. مهمیز بلندی به شکل S تا نیمی از طول پرده میانرانی (دمی) پیش میآید. در لبههای چروکیده این پرده 2 ردیف موی زبر کوتاه روییده است. تمام رکوردهای قبلی با نام M. nattereri از ایران، اکنون در گونه M.schaubi جای میگیرند.
ویژگیهای زیستی گونه خفاش مایوتیس ناتر
گونه خفاش ناتر خفاشی با قدرت مانور زیاد است که بسیار آهسته پرواز میکند و میتواند نزدیک زمین یا گیاهان درجا بال بزند. گونهای زمستانخواب و ساکن است. که میان خوابگاههای تابستانی، پاییزی و زمستانیاش جابهجاییهای محدودی دارد. خوابگاه تابستانی آن در تنه توخالی درختان، ساختمانها و گاه غارهای طبیعی و مصنوعی است.
تغذیه خفاش ناتر: با کمک پرده دمی طعمههایش را از روی سطوح برمیدارد، اما میتواند بابالنگدرازهایی که در هوای آزاد یا روی سطح آب ازدحام کردهاند را نیز در هوا شکار کند. بررسی محتوای سرگین یک فرد از ایران نشان داد که رژیم غذاییاش عمدتا از دوبالان و در مرتبه بعد از راستبالان، سوسکهای زمینی و و سوسکچههای خرطومدار و همچنین عنکبوتها تشکیل میشود.
تولید مثل خفاش ناتر: پس از 10 هفته آبستنی در اواخر اردیبهشت 1 نوزاد به دنیا میآورد.
بیشترین طول عمر ثبتشده خفاش ناتر 21.5 سال است.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه خفاش مایوتیس ناتر در ایران
گونه خفاش ناتر در ایران خفاشی بسیار کمیاب است (خفاشهای کمیاب ایران) که تنها 2 بار در سال 1385 از منطقهای بسیار کوچک در استانهای گلستان و مازندران به دست آمده است، هرچند حضور آن در سرتاسر استانهای شمالی ایران از آذربایجان غربی گرفته تا خراسان شمالی محتمل است. زیستگاه آن در ایران جنگلهای مختلط (سوزنیبرگ و پهنبرگ) انبوه و متراکم هیرکانی در دامنههای شمالی رشتهکوه البرز است. نمونههای ایرانی بالای نهر در جنگلهای بسیار انبوه راش به دام افتادهاند. از سطح دریاهای آزاد تا ارتفاع 2,000 متری گزارش شده است. وابسته به آب است و معمولا در مناطق مرطوب دیده میشود.
پراکنش جهانی گونه خفاش مایوتیس ناتر
پراکندگی خفاش ناتر در اروپا، آسیا و شمال آفریقاست.
وضعیت حفاظتی گونه خفاش مایوتیس ناتر
درباره وضعیت گونه خفاش ناتر در ایران هیچ اطلاعاتی در دست نیست. در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد. زیرگونه غربیاش M.n.tschuliensis که نمونههای ایران به آن منسوب شدهاند، به دلیل فراوانی کمتر ممکن است تهدیدشدهتر باشد و در رتبه بالاتری جای بگیرد.
طبقه بندی گونه خفاش مایوتیس ناتر
سایر اعضای خانواده خفاشها را بشناسیم
زیر راسته خفاشهای کوچک
- گونه خفاش مایوتیس بکشتاین
- گونه خفاش مایوتیس شائوب
- گونه خفاش مایوتیس گوش موشی کوچک
- گونه خفاش مایوتیس انگشت دراز
- گونه خفاش مایوتیس سبیلدار
- گونه خفاش مایوتیس ناتر
- گونه خفاش مایوتیس گوش بریده (خفاش حنایی)
- گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
- گونه خفاش پی پیسترل کوچک (کوتوله)
- گونه خفاش پی پیسترل (خفاش لب کوتاه)
- گونه خفاش پی پیسترل کول (خفاش بال سفید)
- گونه خفاش پی پیسترل ساوی (خفاش دو رنگ)
- گونه خفاش پی پیسترل عربی
- گونه خفاش جنگلی معمولی (خفاش نکتیول)
- گونه خفاش جنگلی بزرگ
- گونه خفاش جنگلی کوچک
- گونه خفاش سروتین شمالی
- گونه خفاش سروتین بوبرینسکی (خفاش قرهقوم)
- گونه خفاش سروتین هندی
- گونه خفاش سروتین
- گونه خفاش سروتین بتا (خفاش زرد)
- گونه خفاش سروتین آگنف
- گونه خفاش سروتین آناتولی
- گونه خفاش سروتین سندی
- گونه خفاش برفکی
- گونه خفاش گوش پهن آسیایی
- گونه خفاش گوش بلند کوهستانی
- گونه خفاش گوش بلند آسیای میانه
- گونه خفاش گوش بلند قهوهای
- گونه خفاش گوش پهن اروپایی
- گونه خفاش بیابانی
- گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
External Features: HB 44-47 mm, FA 39-43 mm, T 47-49 mm. A mediumsized Myotis with narrow snout and fairly long ears (up to 20 mm), reaching just beyond the nose when folded forward and with a distinct backward curve towards the tip. Lanceolate tragus longer than half the length of the ear. Fur long and fluffy, dorsal side brown-grey, ventral side almost white. Distinct demarcation along neck. Face, ears and membranes pinkish brown. A long and S-shaped calcar extends to half the length of the interfemoral membrane, which its wrinkled edge fringed by two distinct rows of short stiff bristles. All previous records of M. nattereri from Iran have been re-identified as M.schaubi. For taxonomy see Benda et al. (2006).
Biological Features: A maneuverable bat, with very slow flight and hovering ability close to ground and vegetation. This gleaning bat picks up its prey from the surface with the help of its tail membrane, but also can hunt swarming crane flies in the open air or over water surface. Analysis of a single individual fecal pellets from Iran showed its diet consisted mainly of Dipterans (Brachycera and Nematocera) followed by Orthoptera, ground beetles and spiders. A single young is born in early June after a gestation period of about 10 weeks. Maximum recorded age is 21.5 years. It is a hibernating and sedentary species with limited movements between summer, autumn and winter roosts. Summer roosts are in hollow trees, buildings and occasionally underground sites.
Habitat, Distribution and Abundance: A very rare bat species in Iran, recorded only twice in 2006 for the first time, from a very limited area in Golestan and Mazandaran provinces, though it is expected to be present throughout the northern provinces from Western Azerbaijan all the way to Northern Khorasan. Inhabits dense and humid Hyrcanian temperate mixed forests on the northern slopes of the Alborz Mts. Iranian specimens netted above streams in very dense beech forests. Its altitudinal range is from sea level to 2,000 m. It depends on water and usually occurs in humid areas.
Conservation Status: Nothing is known about its status in Iran. Listed as “Least Concern” (LC) in IUCN Red List of threatened species. However, its western subspecies, M.n.tschuliensis, which Iranian population were assigned to, are probably more threatened and deserves a higher rank, due to lower abundance.