گونه خفاش بیابانی آسیای میانه Central Asian Desert Bat
نام فارسی: خفاش بیابانی آسیای میانه
نام علمی: Otonycteris leucophaea
نام انگلیسی: Central Asian Desert Bat
ویژگی‌های ظاهری گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
طول سر و بدن 73 تا 81 میلی‌متر، طول ساعد 57 تا 66 میلی‌متر، طول دم 55 تا 61 میلی‌متر و وزن 22 تا 36 گرم است. به‌تازگی تشخیص داده شده و بسیار شبیه O.hemprichii که با ویژگی‌های ریختی به آسانی از آن تفکیک نمی‌شود. عضوی با جثه متوسط از این جنس، با پوزه‌ای نسبتا پهن و بلند و زائده کرونوئید بسیار کوتاه در آرواره پایین است. تنها صفتی که بدون همپوشی و به طور مطلق این 2 گونه را از هم جدا می‌کند بیشترین طول افقی صندوق صماخ است که در این گونه کمتر از 5.4 میلی‌متر و در O.hemprichii بیشتر از این مقدار است. رنگ موهای بدنش نیز تیره‌تر و اغلب قهوه‌ای مایل به خاکستری است.
ویژگی‌های زیستی گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
گونه خفاش بیابانی آسیای میانه پس از تاریک شدن هوا از خوابگاه خارج می‌شود. پرواز آن به صورت بال زدن‌های بسیار کند و متناوب و بال بازروی در فاصله‌های آن است. در دایره‌های بزرگ و در ارتفاع 3 تا 7 متر بالای زمین پرواز می‌کند. نزدیک به سطح زمین دنبال طعمه می‌گردد و موقتا فرود می‌آید تا آنها را بردارد.
تغذیه خفاش بیابانی آسیای میانه: عمدتا از بندپایان درشت زمینی همچون عنکبوتیان (عنکبوت‌ها و عقرب‌ها)، راست‌بالان (ملخ‌ها و جیرجیرک‌ها) و قاب‌بالان تغذیه می‌کند.
تولید مثل خفاش بیابانی آسیای میانه: گونه خفاش بیابانی آسیای میانه، گونه‌ای تک‌زی است و با چند ماده کلنی‌های زایمانی کوچک تشکیل می‌دهد. معمولا در اواخر خرداد 2 نوزاد به دنیا می‌آورد. احتمالا مهاجرت نمی‌کند.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
گونه خفاش بیابانی آسیای میانه در
مناطق خشک و نیمه‌خشک آسیای میانه، شمال شرق ایران، افغانستان و پاکستان
زندگی می‌کند. به خوبی با اقلیم‌های خشک سازش یافته است. در کوهستان‌های
استپی یا بیابان‌های مرتفع به سر می‌برد. در شکاف سنگ‌ها یا گاهی در
ساختمان‌های انسانی می‌خوابد. تا ارتفاع 2,400 متر از سطح دریا گزارش شده
است. در ایران چندان فراوان نیست و تا کنون تنها از گوشه شمال شرقی کشور در
استان خراسان رضوی گزارش شده است.
وضعیت حفاظتی گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
گونه خفاش بیابانی آسیای میانه در فهرست سرخ IUCN ارزیابی نشده اما به عنوان بخشی از گونه O.hemprichii در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد. با این حال گستره پراکندگی کوچکتر گونه خفاش بیابانی آسیای میانه و کمیاب بودن آن در مجموع ممکن است موجب ارتقاء رتبه حفاظتی آن شود. مهمترین عامل تهدیدکننده آن استفاده از آفت‌کش‌ها است.
طبقه بندی گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
سایر اعضای خانواده خفاش‌ها را بشناسیم
زیر راسته خفاش‌های کوچک
- گونه خفاش مایوتیس بکشتاین
- گونه خفاش مایوتیس شائوب
- گونه خفاش مایوتیس گوش موشی کوچک
- گونه خفاش مایوتیس انگشت دراز
- گونه خفاش مایوتیس سبیل‌دار
- گونه خفاش مایوتیس ناتر
- گونه خفاش مایوتیس گوش بریده (خفاش حنایی)
- گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
- گونه خفاش پی پیسترل کوچک (کوتوله)
- گونه خفاش پی پیسترل (خفاش لب کوتاه)
- گونه خفاش پی پیسترل کول (خفاش بال سفید)
- گونه خفاش پی پیسترل ساوی (خفاش دو رنگ)
- گونه خفاش پی پیسترل عربی
- گونه خفاش جنگلی معمولی (خفاش نکتیول)
- گونه خفاش جنگلی بزرگ
- گونه خفاش جنگلی کوچک
- گونه خفاش سروتین شمالی
- گونه خفاش سروتین بوبرینسکی (خفاش قره‌قوم)
- گونه خفاش سروتین هندی
- گونه خفاش سروتین
- گونه خفاش سروتین بتا (خفاش زرد)
- گونه خفاش سروتین آگنف
- گونه خفاش سروتین آناتولی
- گونه خفاش سروتین سندی
- گونه خفاش برفکی
- گونه خفاش گوش پهن آسیایی
- گونه خفاش گوش بلند کوهستانی
- گونه خفاش گوش بلند آسیای میانه
- گونه خفاش گوش بلند قهوه‌ای
- گونه خفاش گوش پهن اروپایی
- گونه خفاش بیابانی
- گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
External Features: HB 73-81 mm, FA 57-66 mm, T 55-61 mm and W 22-36 gr. A newly recognized species, very similar to O.hemprichii , that is not easily distinguishable morphologically. A medium-sized member of the genus, with relatively wide and long rostrum and very low coronoid process of the mandible. The only dimension that separates the two species absolutely and without any overlap is the largest horizontal length of tympanic bulla, which is shorter than 5.4 mm in O.leucophaea and longer in O.hemprichii . The fur is also darker and often greyish brown. For taxonomy see Benda & Gvozdik (2010).
Biological Features: Emerges after the dusk. Flight with very slow regular wing beats and gliding intermittently. Forages in wide circles at the height of 3-7 m above ground. Searchs for prey close to the ground and lands briefly to catch it. Feeds mainly on large ground-living arthropods such as Arachnida (spiders and scorpions), Orthoptera (grasshoppers and crickets) and Coleoptera. A solitary species, forms small maternity colonies with few females. Usually two young are born at the mid-June. Probably a sedentary species.
Habitat, Distribution and Abundance: Occurs in arid and semi-arid areas of Central Asia, north-east Iran, Afghanistan and Pakistan. Well adapted to arid climates. Occurs in steppic mountains or upland deserts. Roosts in rock fissures or occasionally in human constructions. It has reported up to 2,400 m., a.s.l. Not so frequent in Iran, recorded just from Khorasan Razavi Province in the north-eastern corner of the country.
Conservation Status: Have not been evaluated as such in IUCN Red List of threatened species, but listed as “Least Concern” (LC) as a part of O.hemprichii . However, the smaller range and general rarity of the species may qualify it for listing in a more threatened category. May be affected by pesticides in some parts of its range.